Κυριακή 5 Απριλίου 2009

Carpe diem

" Έρχεται η στιγμή που πρέπει να πάρεις τη ζωή στα χέρια σου και όχι απλά να την ακολουθείς."

Πιάνω τον εαυτό μου πολλές φορές και αναρωτιέμαι ποιον από τους δύο δρόμους έχω ακολουθήσει έως τώρα. Έχω πιάσει τον ταύρο από τα κέρατα και πορεύομαι με τις επιλογές που έχω κάνει; Έχω θέσει τα θέλω μου και προχωράω με αυτά αδιαφορώντας για όλα τα υπόλοιπα; Ή έχω γίνει έρμαιο της ίδιας της ζωής, αφήνοντας εντελώς τις στιγμές και την καθημερινότητα να με καταπίνει;

Πολλές φορές ψάχνω να βρω τί από τα δύο μου συμβαίνει. Όπως σήμερα. Βέβαια, θα μου πεις, τί σε έπιασ
ε σήμερα ειδικά και κάνεις έναν τέτοιον απολογισμό. Ενώ γενικότερα είμαι άνθρωπος που λατρεύω τη βροχή, που μου αρέσει να βλέπω τον ουρανό συννεφιασμένο, σήμερα είμαι ένα με τον ουρανό. Συννεφιά. Ναι, ναι. Η Υάδα συννέφιασε. Δε ξέρω γιατί. Ή μάλλον υποψιάζομαι. Πέρασε μια δύσκολη εβδομάδα με πολλή δουλειά και σε λίγο ξημερώνει άλλη μία που θα κυλήσει στους ίδιους εξοντωτικούς ρυθμούς και στην ουσία μέσα στο σαββατοκύριακο που πέρασε δεν έκανα κάτι το διαφορετικό, έτσι για αλλαγή της ρουτίνας. Ε, γι' αυτό και οι ακεφιές και η μαύρη μαυρίλα πλάκωσε. Θα με ρωτήσεις τώρα, για ποιόν λόγο; Κανένας ιδιαίτερος, απλά σήμερα δεν έχω κέφι. Και όσο κι αν προσπαθήσεις, πιστεύω πως δε θα καταφέρεις κάτι.

Ξεκίνησα να γράφω σχετικά με τη ζωή μας και πόσο μας καθορίζουν οι επιλογές μας. Και για να το συνδυάσω με την σημερινή ακεφιά, καταλήγω στο συμπέρασμα
πως η δουλειά μας και γενικότερα η καθημερινότητά μας, επηρεάζει όλη μας τη ζωή. Όταν δουλεύεις τόσες πολλές ώρες και επιστρέφεις στο σπίτι κατάκοπος, πού να βρεις το κέφι και τη ζωντάνια να πάς έστω για έναν καφέ ή για ένα ποτό; Αποτέλεσμα αυτού είναι να περιορίζεται ο κύκλος των γνωριμιών σου στο ελάχιστο και ένα σαββατοκύριακο που σου απομένει να εκδράμεις, αν κάτι συμβεί, σε καθηλώνει σπίτι κοιτώντας το ταβάνι. Και καλά να το πράττεις κατ' επιλογήν, αν όμως συμβαίνει εξαιτίας άλλων παραγόντων, τότε δεν μπορείς να κάνεις κάτι. Θα μου πεις, μπορείς να πάρεις τη ζωή στα χέρια σου. Ντύσου, βάλε κάτι απλό και βγες έξω. Δεν είναι τόσο απλό, όσο απλή είναι η προτροπή. Και το ξέρεις καλά αυτό.

Και έρχομαι στην πρώτη μου πρόταση, την οποία σίγουρα όλοι μας έχουμε νιώσει. Υπάρχουν στιγμές που χρειάζεται να καθορίσουμε εμείς τη ζωή μας και όχι απλά να την ακολουθούμε κατά πόδας, σχεδόν μοιρολατρικά. Άδραξε τη μέρα έλεγαν οι παλιοί και πόσο δίκιο είχαν! Έχω ξυπνήσει άπειρα πρωινά, λέγοντας στον εαυτό μου, θέλοντας να τον πείσω, πως αυτή η μέρα θα είναι διαφορετική από τις άλλες Τι κι αν είναι άλλη μια γνώριμη μέρα, εγώ θα την κάνω διαφορετική. Κι όμως, όσες φορές το είπα, κάποιες απ
ό αυτές κατάφερα να κάνω τη διαφορά και να νιώσω πως ακόμα κι ένα χαμόγελο μπορεί να φέρει την αλλαγή, υπήρξαν όμως αρκετές φορές που δεν τα κατάφερα και η καθημερινότητα με κατάπιε, με ρούφηξε.

Γι' αυτό, καταλήγω στο συμπέρασμα πως
χρειαζόμαστε κίνητρα, τα οποία θα μπορέσουν να μας ξεκολλήσουν από τα ίδια και τα ίδια. Ναι μεν μπορούμε να πάρουμε τη ζωή στα χέρια μας, ναι μεν μπορούμε να κάνουμε πράγματα και να ρυθμίσουμε τη ζωή μας κατά τέτοιον τρόπο, ούτως ώστε να κάνουμε την καθημερινότητά μας διαφορετική και πιο αισιόδοξη, αλλά κάπου κάπως ορθώνονται αυτοί οι "αόρατοι τοίχοι" και μας κόβουν τα φτερά. Ξέρω βέβαια, πως αύριο το πρωί που θα ξυπνήσω, θα βλέπω τα πράγματα από διαφορετική σκοπιά, από την αισιόδοξη, που στην ουσία είναι αυτή που με χαρακτηρίζει (έτσι λένε όσοι με γνωρίζουν) και όλα θα πάρουν τη θέση τους. Αυτό που επιδιώκω είναι να μη γίνομαι ένας απλός παρατηρητής της ζωής μου. Προσπαθώ να κάνω πράγματα που θα μπορέσουν να διαμορφώσουν την καθημερινότητά μου κατά τέτοιον τρόπο, ώστε να μη λέω, πως άλλη μια μέρα πέρασε έτσι απλά...

Όλα γίνονται, ακόμα και τα ακατόρθωτα, αρκεί να το θέλουμε...

Πηγή φωτογραφιών:
http://m3ntalysan3.deviantart.com/

http://donia.deviantart.com

16 σχόλια:

b|a|s|n\i/a είπε...

αυτό ξαναπέστο...
"Έρχεται η στιγμή που πρέπει να πάρεις τη ζωή στα χέρια σου και όχι απλά να την ακολουθείς"
το ξαναλέω εγώ για σένα :)
έρχεται η στιγμή που πρέπει να πάρεις τη ζωή στα χέρια σου και όχι απλά να την ακολουθείς.
και να συμπληρώσω όχι απλά να την παρακολουθείς. και αυτή η στιγμή να είναι η κάθε στιγμή. γιατί υπάρχουν στιγμές που μας πνίγει η καθημερινότητα και προσπερνάμε ζωές. δικές μας. άλλων. στιγμές. που ποτέ δεν έρχονται πίσω. και ποτέ δεν αναπληρώνονται. και τις περισσότερες φορές για δουλειές άλλων.
κάπου υπάρχει ισορροπία. και το ιδανικό είναι όταν ισορροπούμε. δεν τα καταφέρνουμε πάντα. μα ισορροπούμε. :)
καλό σου βράδυ!

Unknown είπε...

το εγραψα και σε σχολιο στην προηγουμενη αναρτηση....
μα θα το ξαναγραψω....

στην ουσια ζουμε και δε ζουμε με απαλα αγγιγματα και γευσεις.... πιο πλυ φροντιδα για το πως...ενω οι μερες περνανε....
Και αναζηταμε με αγωνια τη στιγμη που δε θα έχουμε μετρο...δε θα αμφιβαλουμε με συμβουλες...
τότε ζουμε...
η λύση ειναι .....να ερωτευθουμε...
τοτε ολα αλλαζουν και η μιζερη σωούλα μας....θυσια σε θεους και δαιμονες!!!

Υάδα είπε...

b|a|s|n\i/a καλημέρα

προσπερνάμε στιγμές, προσπερνάμε ανθρώπους, προσπερνάμε τα ίδια μας τα θέλω, έτσι.. απλά. Χωρίς καν να μπούμε στη διαδικασία να ψάξουμε το γιατί και το πώς.

Κάνοντας μια βόλτα στα blogs, αυτό διαπιστώνω. Υπάρχει μια κοινή συνισταμένη στο πώς αισθανόμαστε. Από όλους μας κάτι λείπει. Και αυτό που λείπει είναι οι ευτυχισμένες στιγμές. Δυστυχώς, δεν τις βρίσκουμε πεταμένες στον δρόμο. Χρειάζεται να τις κερδίσουμε, ή καλύτερα να τις χτίσουμε σιγά σιγά.

Γι' αυτό πιστεύω, πρέπει να αφιερώσουμε περισσότερο χρόνο στα θέλω και στις ανάγκες μας. Εκεί βρίσκεται η ευτυχία. Αν τα βρούμε με τον εαυτό μας και προσπεράσουμε τους σκοπελους που βρίσκονται καθημερινά στο δρόμο μας, τότε θα βρούμε την ισορροπία μας.

Καλό ξημέρωμα να έχεις και καλή εβδομάδα :-)

Υάδα είπε...

σιωπηλέ καλημέρα σου :-)

Έρωτας, η κινητήρια δύναμη των περισσοτέρων πραγμάτων. Πόσο διαφορετικά θα ήταν όλα αν ερωτευόμασταν. Όχι μόνο άλλους ανθρώπους, μα ο,τιδήποτε γύρω μας. Από την ίδια τη δουλειά μας, μέχρι τον χώρο που βρισκόμαστε. Προσπερνόντας όρια και σταθμά. Μονάχα να νιώθουμε...

Μπορούμε να το κάνουμε; Μπορούμε νομίζω

Καλή εβδομάδα να έχεις και εύχομαι πάντα ερωτευμένος :-)

ruth_less είπε...

Υάδα
σωστά τα λες... από όλους λείπει αυτό το "κάτι". Αφήσαμε τους εαυτούς και τα θέλω μας πίσω και τρέχουμε απλά στους ρυθμούς που μας υποβάλλει η ζωή και η συνήθεια τις περισσότερες φορές, έτσι μηχανικά. Και μένα αυτό με ρίχνει τις περισσότερες φορές - γιατί το αντιλαμβάνομαι και δεν κάνω κάτι που να τα ανατρέψει όλα... μπορούμε να το κάνουμε σίγουρα. Μόνο εμείς μπορούμε δεν θα το κάνουν άλλοι για μας.

Καλή βδομάδα σου εύχομαι - διαφορετική :)

Υάδα είπε...

ruth_less καλή σου μέρα και καλή εβδομάδα να έχουμε (το λέω για να το πιστέψω κι εγώ)

Σαν ρομποτάκια λειτουργούμε τις περισσότερες φορές. Μηχανικά, λες και έχουμε καταπιει πρόγραμμα με οδηγίες χρήσης. Μπορούμε να το αλλάξουμε καλή μου, είναι σίγουρο αυτό.

Η αισιόδοξη Υάδα ξύπνησε και ξεκίνησε καλά την νέα εβδομάδα. Και βρέχει και της αρέσει τόοοοσο πολύ!!!!

Καλή σου μέρα

Masterpcm είπε...

Κάποιες φορές στο διάβα μας φτάνουμε αντιμέτωποι με κουτιά, αγνώστου ή υποτιθέμενου περιεχομένου..
Η επιλογές είναι πάντα δυο, το αφήνεις και πας παρακάτω, κάνεις πως δεν το είδες. Η άλλη είναι να το ανοίξεις, να ανακαλύψεις το περιεχόμενο του, να ζήσεις, να πονέσεις εσύ κι εκείνο ή κανένας.

Η πρώτη με αφήνει αδιάφορο, τη δεύτερη την προτίμησα και πλήρωσα το τίμημα των λαθεμένων μου επιλογών όταν τις έκανα.
Το ίδιο θα πράξω και την επόμενη φορά, θα το ζήσω, θεωρώντας ορθότερο να το ζήσω και να το απορίψω, παρά να τελειώσει κάποτε η ζωή μου και να πεθάνω αυτοερωτόμενος για το ορθό ή το λαθεμένο της απόφασης που πήρα και δεν είδα τι θα έχανα ή θα κέρδιζα.
Η ζωή είναι μία. Μία και μοναδική. Τα λάθη όταν γίνονται έχουν κόστος. Αυτό είναι κανόνας. Τα "ταξίδια" μας σε τούτο τον κόσμο δεν είναι η εξαίρεσή του...

Κανείς δεν μπορεί να αλλάξει τίποτα παρά μόνο τον μικρόκοσμο που ζεί. Στις περισσότερες περιπτώσεις είναι αρκετό και μόνον αυτό..

Καλή σου εβδομάδα!

Υάδα είπε...

Masterpcm καλή σου μέρα και καλή εβδομάδα να έχεις,

θα συμφωνήσω ΑΠΟΛΥΤΑ σε όσα γράφεις. Όσο με θυμάμαι, κάνω όσα νιώθω. Κάθε φορά που μου προσφέρεται κάτι ή έστω κάθε φορά που ανακαλύπτω πως μπορώ να ζήσω κάτι που θέλω, ακόμα κι αν το κόστος του είναι ακριβό, το ζω. Δεν μπορώ να το αφήσω απλά να περάσει από δίπλα μου, ή να με προσπεράσει, ή να το προσπεράσω. Πολλές φορές το έχω πληρώσει αυτό με ψυχικό κόστος μεγάλο. Αλλά δεν μετανιώνω. Ποτέ δεν έχω μετανιώσει με τις επιλογές μου. Κι ας με έχουν πονέσει. Νομίζω πως είμαστε ενήλικες, που σημαίνει πως είμαστε υπεύθυνοι των πράξεων και των επιλογών μας.

Έτσι καταλήγουμε στο συμπέρασμα, πως για να αλλάξουν οι συνθήκες της ζωής μας, καλό είναι να αλλάξουμε πρώτα τον μικρόκοσμό μας, να τον γεμίσουμε με στιγμές που μπορούν να μας κάνουν ευτυχισμένους και ύστερα θα μπορέσουμε να απαιτήσουμε και από τους υπόλοιπους όσα πιστεύουμε πως μας αξίζουν.

Να είσαι καλά και ελπίζω η μέρα σου να ξεκίνησε μόνο με χαμόγελα :-)

PanoS είπε...

Πιστεύω πως τα συστατικά για καλύτερη ΠΟΙΟΤΗΤΑ ζωής είναι δύο. Θέληση και κίνητρο. Και νομικά, δηλαδή να το πάρεις, το έγκλημα σε βάρος της καθημερινότητας, απαιτεί ΘΕΛΗΣΗ να το κάνεις και ΚΙΝΗΤΡΟ. Το δύσκολο, μάλλον, είναι το δεύτερο... Πολύ απλά, ποικίλει από άνθρωπο σε άνθρωπο και επίσης καλείσαι να το δημιουργήσεις μόνος, ξεπερνώντας αντίξοες συνθήκες.
Κατά τα άλλα... μια συννεφιασμένη μέρα είναι, θα περάσει! ΚΑΛΗ σου μέρα και ΚΑΛΥΤΕΡΗ εβδομάδα!!!

Υάδα είπε...

Panos καλημέρα και καλή σου εβδομάδα,

αν καταφέρουμε να βρούμε τα 2 αυτά συστατικά για καλύτερη ποιότητα, τότε θα βρούμε και την ευτυχία. Το να μπορείς να ξυπνάς και να κοιμάσαι νιώθοντας καλά μέσα σου είναι το παν.

Ας έχει συννεφιά, δεν πειράζει. Αρκεί που νιώθουμε καλά στο ξεκίνημα της εβδομάδας. Ελπίζω έτσι να συνεχίσουν οι μέρες, όσες δυσκολίες κι αν παρουσιαστούν.

Να είσαι καλά. Καλώς όρισες :-)

ΦΟΥΛΗ είπε...

Περνά η ζωή μέσα από τα χέρια μας, και εμείς το μόνο που κάνουμε είναι να λέμε.
Θα κάνω αυτό, και μετά αυτό, και αυτό, και πάντα κάτι έρχεται.
Αποτέλεσμα να βλέπουμε τη ζωή μας να φευγη και να χάνετε στη γωνία.
Εμείς θεατές.

So Far Away είπε...

Υάδα γειά σου !

Όλα τα προηγούμενα σχόλια , λίγο πολύ με καλύψανε , δεν έχει καμία απολύτος σημασία να επαναλάβω τις ίδιες σκέψεις . . . .
Σου εύχομαι οι μέρες σου να γίνουν πιό αισιόδοξες , γαλήνιες και "γεμάτες" με σοφία (το μόνο καλό που μας προσφέρει ο χρόνος) !

Καλό σου βράδυ !

Υάδα είπε...

ΦΟΥΛΗ καλησπέρα σου,

κάπου στη γωνία χάνουμε την ουσία. Πρώτα στρίβει η ζωή και μετά εμείς. Κι άντε να την προλάβεις. Ούτε μια στάση δεν κάνει...

Καλό βραδάκι να έχεις :-)

Υάδα είπε...

So far away καλησπέρα :-)

και να σκεφτείς πως είμαι φύσει αισιόδοξη. Απλά μωρέ, κάποιες στιγμές με πιάνει το παράπονο. Κάποιες στιγμές κάνω τους απολογισμούς μου, όπως όλοι οι άνθρωποι και ίσως νοσταλγώ στιγμές που θα μπορούσα να έχω ζήσει και που οι υποχρεώσεις μου στερούν.

Αλλά πιστεύω πως αυτό μπορεί να αντιστραφεί. Έχουμε δύναμη μέσα μας. Τόσο μεγάλη που τις περισσότερες φορές, όταν χρειάζεται να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων, ξαφνιαζόμαστε με το μεγαλείο της.

Καλό βράδυ να έχεις, τόοοοσο μακριά να είναι τα ταξίδια από τα όνειρά σου :-)

Ανώνυμος είπε...

"Κάθε φορά που μου προσφέρεται κάτι ή έστω κάθε φορά που ανακαλύπτω πως μπορώ να ζήσω κάτι που θέλω, ακόμα κι αν το κόστος του είναι ακριβό, το ζω. Δεν μπορώ να το αφήσω απλά να περάσει από δίπλα μου, ή να με προσπεράσει, ή να το προσπεράσω."

Eιπες αυτο και εγω θα σου παραθεσω ενα αποσπασμα απο μια ταινια. σκεψου και αυτο

“You think it is better to have tried and failed than to have failed to try. But what is the difference if you end up in the same place?”

•Lions for Lambs

Οταν τα παντα γινονται προς χαρην πειραματισμου και δοκιμης, ποτε δεν προκειται να αλλαξεις τον μικροκοσμο σου.
Θα σαι το ποντικι μεσα στο μυλο που θα γυριζει εσαει οταν θα βαριεται το κλουβι του, την τροφη του και που οταν βαρεθει και το γυρω-γυρω του μυλου επιστρεφει παλι στο κλουβι του.
Αλλαζεις τις συνθηκες τις ζωης σου πρωτα αν δεν σε ευχαριστουν και μετα πειραματιζεσαι με οτιδηποτε σου προσφερεται και πιστεψε με, τα παντα προσφερονται πλεον και η διακριση ειναι απαραιτητη για να μην καταληγεις εσαει παντα απο εκει που ξεκινησες

Τα σεβη μου

Υάδα είπε...

Ανώνυμε/ανώνυμη καλησπέρα σου,

οι δοκιμές δεν γίνονται με κλειστά τα μάτια, αλλά μόνο αν είναι κάτι που θέλω. Και φυσικά εκεί καλούμαι να πληρώσω το αντίστοιχο κόστος, το οποίο και αναλαμβάνω.

Εκ των προτέρων δεν μπορούμε να γνωρίζουμε ποια θα είναι η έκβαση των όσων επιθυμούμε.

Κάποια στιγμή θέλησα να ζήσω κάτι έντονο, το οποίο δεν ήταν ένας απλός ενθουσιασμός. Ποτέ δεν το μετάνιωσα, ασχέτως της έκβασής του. Άλλωστε οι δρόμοι μπορεί να είναι παράλληλοι, χωρίς να τέμνονται.

Σημαντικό είναι να έχουμε την κριτική ικανότητα να φιλτράρουμε τις διάφορες καταστάσεις και να μπορούμε σε δεδομένη στιγμή είτε να τις αλλάζουμε, είτε να αποστασιοποιούμαστε.

Έχω μάθει στη ζωή μου να εκτιμώ ό,τι μου δίνεται, ή ότι έχω, τοποθετώντας το στη θέση που του αξίζει. Κάποιες φορές όμως ίσως να καλούμαστε να αφήσουμε κάποιες καταστάσεις να κυλήσουν και να εξελιχθούν από μόνες τους, απλά παρακολουθώντας τις.

Σε ευχαριστώ για το πέρασμα σου.
Να περνάς από το καταφύγιό μου...