Δευτέρα 22 Μαρτίου 2010

Reborn

Και πέρασαν οι μέρες, πέρασαν οι εβδομάδες και οι μήνες και βρίσκομαι και πάλι εδώ, σε ένα χώρο τόσο γνώριμο. Υπήρξαν στιγμές σε αυτό το διάστημα που μου έλειψε πολύ να γράφω, να διαβάζω, να υπάρχω εδώ μέσα. Ειδικά ο πρώτος καιρός ήταν πραγματικά δύσκολος για εμένα. Μου φάνηκε τόσο δύσκολο να πρέπει να γυρίζω σπίτι χωρίς να έχω το μέσο για να βρίσκομαι εδώ. Κάποιες στιγμές υπήρχαν τόσα πολλά που ήθελα να μοιραστώ εδώ μαζί σας και κάποιες άλλες που χανόμουν στις δικές μου σιωπές που κανένας άλλος δε χωράει. Οι μήνες που πέρασαν πρέπει να ομολογήσω ότι ήταν αρκετά δύσκολοι. Έπρεπε να αντιμετωπίσω πολλές καταστάσεις.




Ακόμα δεν έχω κάνει τον απολογισμό μου, μα ξέρω πως όσα συνέβησαν ήταν κομμάτια από ένα παζλ που έπρεπε να υπομείνω και να δείξω όσο το δυνατον περισσότερη θέληση να το συνθέσω σωστά και στη συνέχεια να μπορέσω να το καταστρέψω και να προχωρήσω μπροστά. Καθόλου εύκολη διαδικασία, μα νομίζω πως κατάφερα να βγω ζωντανή με κάποιες απώλειες, παροδικές ελπίζω. Όχι, δεν επρόκειτο για κάποιο θέμα υγείας, μα διάφορα γεγονότα που αφορούσαν εμένα, την καθημερινότητά μου και όλα όσα περιστρέφονται γύρω από αυτήν.


Και να μαι πάλι εδώ, ανάμεσά σας, ανάμεσα σε πρόσωπα και εικόνες που αγάπησα κι ακόμα αγαπάω κι ας έχω γνωρίσει λίγο περισσότερο τους λιγότερους από εσάς. Είχα καιρό να γράψω όσα νιώθω. Τουλάχιστον με αυτόν τον τρόπο, γιατί τα χειρόγραφα δεν έλειψαν ποτέ..


Χθες ήταν και η επίσημη πρώτη της Άνοιξης και ελπίζω όλα μα όλα να ξεκίνησαν να κυλούν όπως τα ονειρεύεται ο καθένας μας. Άλλωστε για τα όνειρα κανείς δε ζήτησε αποδείξεις και κανείς δε θα επιβάλει φόρους πολυτελείας κι ας είναι τα περισσότερα από αυτά άκρως πολυτελή.


Σας φιλώ

10 σχόλια:

b|a|s|n\i/a είπε...

τι όμορφα που είσαι πάλι εδώ!
με ανάσες. με ψίθυρους.
σαν αυτούς που βλέπω τώρα που γράφω από πάνω.
και πίσω από το παραθυράκι του σχόλιου. ανακαταμένους με χρώματα. με ευωδιές. με χαμόγελα.
να είσαι πάντα καλά! με όνειρα πολύχρωμα. και αλήθειες χαμογελαστές.
φιλιά σου.
καλή μας άνοιξη.
όμορφη και ξέγνοιαστη!

Υάδα είπε...

@ b|a|s|n\i/a

Εγώ να δεις Βασίλη μου πόσο χαίρομαι που είμαι ξανά εδώ ανάμεσά σας. Και πόσο πολύ μου αρέσει να διαβάζετε τις εικόνες και τις σιωπές μου!!!!

Σε φιλώ. Καλή άνοιξη να έχουμε κρατώντας δίπλα μας όλα εκείνα που μας γεμίζουν ευτυχία και χαμόγελα :-))

ruth_less είπε...

Καλώστηνε κι ας άργησε! Έτσι δεν λένε, όπως κι αν γράφεται αυτό το καλωσόρισμα τέλοσπάντων... χα χα. Πολύ χαίρομαι που γράφεις και πάλι στα γνωστά λιμέρια Υάδα μου :)

Καλή άνοιξη να έχουμε και όλα να έρθουν ευωδιαστά και όμορφα στη συνέχεια. Καλό βράδυ καθρεφτάκι μου.

ΦΟΥΛΗ είπε...

Ναι, καλώς ήρθες ,ανανεωμένη αφού μας άφησες μόνους στα κρύα του χειμώνα!!!
Καλημέρα !!!

mariposa είπε...

καλη σου μερα...ευχομαι να επανασυνδεσεις το παζλ...ολα να σου πανε καλα..να προσεχεις.. κισσ

Υάδα είπε...

@ ruth_less μου

Καθρεφτάκι μου, μου λείψατε. Αλλά επανήλθα.. Μπορεί κάπως διστακτική για αρχή, αλλά επέστρεψα. Καλή και ευτυχισμένη άνοιξη να έχουμε. Σε φιλώ.

Υάδα είπε...

@ ΦΟΥΛΗ μου,

κι εγώ έμεινα χωρίς εσάς στα κρύα του χειμώνα... και χωρίς lap top. Αλλά ευτυχώς ο Άγιος Βασίλης που λέγαμε, ήρθε λίγο πριν την Άνοιξη. Μια η ακρίβεια, μια τα χιλιόμετρα, μια τα γηρατειά, τον καθυστέρησαν τον καημένο.. χαχαχα

Φιλιά πολλά και σε ευχαριστώ για το Χριστ. Δώρο..

Υάδα είπε...

@ mariposa..

κάποιες φορές το αποφεύγω για να είμαι ειλικρινής, αλλά όταν το αποφασίσω, θα είναι σαν τις στιγμές που μπαίνει το μαχαίρι στην πληγή... Είμαι καλά πάντως...

Καλή σου μέρα

Σκιά με παλμό είπε...

τούτο το στίχο θα σου θυμίσω:


"Αύριο μπορεί να μας σκοτώσουν. Αυτό το χαμόγελο,
κι αυτόν τον ουρανό, δεν μπορούν να μας τα πάρουν." Γ.Ρ.

Υάδα είπε...

@ Σκιά με παλμό

κι αν με ήξερες, το ίδιο θα μου ξαναέλεγες. Το χαμόγελο δε φεύγει από πάνω μου. Μπορεί κάποιες στιγμές να σκοτεινιάζει, μα υπάρχει.

Να χαρώ; Υπάρχεις και πάλι εδώ;