Σάββατο 7 Νοεμβρίου 2009

Νύχτες Σαββάτου


Μοιάζει με συνήθεια αγαπημένη, βράδυ Σαββάτου, σχεδόν κάθε βράδυ Σαββάτου, να παρακολουθώ την εκπομπή του Σπύρου Παπαδόπουλου. Ανεξάρτητα από τους καλεσμένους, το θέμα συζήτησης ή το κατά πόσον είναι ενδιαφέροντα όσα λέγονται - κάτι που πιστεύω συμβαίνει κάθε φορά και ταξιδεύω μέσα από τα πρόσωπα, τα τραγούδια και τις συζητήσεις τους - όπου κι αν βρίσκομαι, είναι μια από τις πιο αγαπημένες μου συνήθειες. Το χειμώνα, λόγω καιρού και ανάγκης για ξεκούραση έπειτα από μια δύσκολη εργασιακή εβδομάδα, ο καναπές και ο χαμηλός φωτισμός μέσα στο αγαπημένο δωμάτιο, είναι από τις στιγμές που λαχταρώ να έρθουν. Και το καλοκαιράκι, όταν ξεκινήσουν οι πρώτες ζέστες και το παράθυρο του δωματίου επιβεβλημένα ανοίγει, τα σαββατόβραδα αποκτούν ξεχωριστή θέση μέσα στην εβδομάδα.


Πώς μπορώ να ξεχάσω εκείνες τις νύχτες όταν η εκπομπή αυτή έβαζε τραγούδια μοναδικά και μέσα από ένα lap top βρισκόμουν μερικά τετράγωνα πιο μακριά, σε μια άλλη γειτονιά, σε ένα μπαλκόνι παρέα με ανθρώπους αγαπημένους; Πώς μπορώ να ξεχάσω που σιγοτραγουδούσαμε στίχους από αυτά τα τραγούδια, δημιουργώντας μια ατμόσφαιρα τόσο μαγική και μοναδική, που είμαι σίγουρη πολλοί θα ζήλευαν.


Επειδή το Σάββατο είναι μία φορά την εβδομάδα μονάχα, εκείνες οι νύχτες επαναλήφθηκαν και επαναλαμβάνονται και άλλα βράδια
τις εβδομάδας. Πόσο όμορφο είναι να ταξιδεύεις μέσα από ήχους γνώριμους, δίπλα σε ανθρώπους που αγαπάς, παρατηρώντας την αντίδρασή τους σε συγκεκριμένα μουσικά ερεθίσματα, χαμογελώντας σε ένα τους βλέμμα, σε μια τους κουβέντα, σε έναν τους αναστεναγμό.

Και αυτός ο χειμώνας, κάπως έτσι θέλω να κυλήσει, με στιγμές ζεστές, με ανθρώπους αγαπημένους, με ζεστό καφέ τα πρωινά και συζητήσεις με ποτό τις νύχτες, με μουσική, με όνειρα, με σχέδια για το αύριο, με λαχτάρες που περιμένουν να βρουν τη στιγμή να εκδηλωθούν, με χαμόγελα, με πολλά χαμόγελα, με νύχτες αξημέρωτες και με αγάπη και έρωτα για όσα ζω.

18 σχόλια:

ΦΟΥΛΗ είπε...

Τι πιο όμορφο από ένα σαββατόβραδο με καλή παρεούλα, σε ένα ζεστό σπιτικό περιβάλλον;
Καλημέρα Ιάδα μου...

Κωνσταντίνος Κόλιος είπε...

Μιά χαρά:) Σκέψου τον χειμώνα - και τη ζωή γενικότερα - όπως τα θέλεις και ο χειμώνας - ζωή θα ανταποκριθούν στο κάλεσμα των σκέψεων.
Αν αγαπάμε τη ζωή θα μας το ανταποδώσει οπωσδήποτε:)

Καλή Κυριακούλα.

Υστερόγραφο: Η υδρόγειος είναι "βαρύ πρόγραμμα" και στο blog που την έβαλα για λίγο μα και εδώ κολλά το pc όταν σε επισκέπτομαι.

Σκιά με παλμό είπε...

"με αγάπη και έρωτα για όσα ζω." Η τελευταία φράση του κειμένου, η τελευταία σκέψη που τα λέει σχεδόν όλα. Αυτό το δόγμα, γιατί είναι στάση ζωής είναι για μενα ό,τι πιο δημιουργικό, μα θέλει πάλη..γιατί οι άνθρωποι που έχουν μάθει σε έναν μια άλλη νοοτροπία ίσως να σε παρεξηγήσουν... Απλά πίστεψε σε αυτό που ζεις (χωρις ομως να δέχεσαι τα πάντα σαν μια αίσθηση των ματιών σου)...

ΥΓ: Παλαιότερα μου είχες πει πως ακούς το παλμό μου... τότε δεν το είχα σχολιάσει. Ούτε τώρα θα το κάνω (αυτό δε σημαινει πως το ξεχνώ) απλά θα σου δώσω να ακούσεις και ένα κομμάτι της μουσικής μου:

http://www.youtube.com/watch?v=vDjom7LvA6I

Υάδα είπε...

@ ΦΟΥΛΗ

Στην προκειμένη περίπτωση, ήμουν εκτός «έδρας» και χωρίς παρέα, αλλά και πάλι τον απήλαυσα και ταυτόχρονα έγραψα και όσα έγραψα. Μπορείς να πεις πως είχα παρέα εσάς εδώ :-)

Καλό βραδάκι να έχεις. Φιλιά πολλά

Υάδα είπε...

@ Κωνσταντίνε

Έτσι ακριβώς. Ο νόμος της έλξης που λέγαμε και τις προάλλες. Αν και έχω διαπιστώσει πως κάποια πράγματα ανατρέπουν κάποια άλλα και έρχονται τούμπα όσα είχαμε μέσα στο μυαλό μας.. Τώρα αν κατάλαβες κατάλαβες… εγώ ακόμα το προσπαθώ γιατί ξέρεις καλά πως το μυαλό παίζει πολλές φορές παιχνίδια..

Να έρχεσαι από εδώ τότε, να βλέπεις τον «κόσμο» κι ας κολλά λιγάκι.. Μου αρέσει να βλέπω κι άλλες ψυχές να αναβοσβήνουν όταν έρχονται εδώ… έστω σε αυτήν την υδρόγειο :-)

Καλό ξημέρωμα και καλή εβδομάδα να έχουμε. Φιλιά πολλά

Υάδα είπε...

@ Σκιά με παλμό

Έτσι λειτουργώ στη ζωή μου. Κοιτάζω στα μάτια των ανθρώπων γύρω μου, βουτάω μέσα τους, ακούω το χτύπο της καρδιάς τους, αφουγκράζομαι τις σιωπές τους. Έχουν όλα αυτά παλμό και είναι έντονος. Ποτέ δεν έμενα στην επιφάνεια των καταστάσεων και ειδικά των ανθρώπων. Δεν τα καταφέρνω με όλους τους ανθρώπους το ίδιο. Αλλά τουλάχιστον όσους θέλω να «ακούσω» το κάνω με τη ψυχή μου.
Ναι, ζω, αγαπάω και ερωτεύομαι το κάθετί που με περιβάλλει. Αλλιώς ποιό το νόημα της ζωής; Αν με παρεξηγούν κάποιοι καλά κάνουν. Δε μπορώ να είμαι αρεστή σε όλους. Ελπίζω όμως να υπάρχουν λίγοι και καλοί που μπορούν να με νιώσουν, μέσα από λίγες γραμμές, μέσα από ανάσες που δε βρίσκουν λέξεις να ειπωθούν, μέσα από ένα μου χαμόγελο.

Υγ: Ούτε κι εγώ θέλω να το ξεχάσεις κι ας μη σου το λέω κάθε φορά που περνάς ή θα περνάς από εδώ. Αυτό δε σημαίνει πως δεν ισχύει… αντιθέτως, κάθε φορά τον ακούω πιο δυνατά…

Το συγκεκριμένο κομμάτι, από τη στιγμή που μου έγραψες το link το έχω ακούσει άπειρες φορές.. Να ζητήσω μια χάρη; Επειδή θέλω να έχει ξεχωριστή θέση στην επόμενή μου ανάρτηση, μπορείς να μου το στείλεις με κάποιο mail;

Σκιά με παλμό είπε...

διάβασε και τους στιχους θα σου αρέσει περισσότερο...

εε δε χρειαζεται να στο στειλω, αν θες να μπει στην αναρτηση, κάνεις αντιγραφή το σύνδεσμο που είναι σε ένα πλαίσιο δίπλα από το βίντεο με την ονομασία "Embed" και επικόληση στο πλαίσιο που γράφεις την ανάρτηση...

Υάδα είπε...

@ Σκιά με παλμό

(οι στίχοι είναι υπέροχοι...όπως η μουσική του)

ναι ξέρω τη διαδικασία, απλά προτιμούσα να το βάλω σαν ήχο και όχι σαν video. Δεν πειράζει, θα ψάξω να το βρω σαν mp3..

Ανώνυμος είπε...

Υαδα μου γλυκια...ενα θα σου πω...τα Σαββατοβραδα τα φτιαχνουμε εμεις στο μυαλο μας...ακομα και δευτερα η τριτη να ειναι θα περιμενεις να ερθει το ...Σαββατο...αυτο που μαλλον χρειαζομαστε ειναι να ζουμε το Σαββατο καθε μερα..και μη ξεχνας κατι!Αυτες οι λιγες μερες που εχεις ονομασει Σαββατο,ειναι οι μερες που σου εμειναν στο μυαλο συνονυμα ευτυχιας...τι θα ελεγες απο δω και περα να λες : 54 βδομαδες...12 μηνες....254 μερες...χρονια... να εχεις στο μυαλο σου σαν Σαββατο το μελλον? να κανεις το υπολοιπο της ζωης σου ενα Σαββατο...ξερω ακουγεται καπως περιεργο ιδιως απο μενα...αλλα η
ζωη μας γενικα ενα Σαββατο ειναι...
και ξερεις κατι ακομα? η ευτυχια ειναι στιγμες που μενουν για παντα στο μυαλο μας...η δυστιχια μας περιβαλει πολυ συχνοτερα...οποτε μικρακι μου...ΚΑΝΕ ΕΝΑ ΣΑΒΒΑΤΟ ΟΛΗ ΣΟΥ ΤΗΝ ΖΩΗ!!

*Ζησε αυτα που σε κανουν να χερεσαι την καθε σου στιγμη,τα αλλα προσπερασε τα σαν να μην εγιναν ποτε..μπορεις να τα βαφτισεις Δευτερα...εσυ ζησε το Σαββατο σου!

Υάδα είπε...

@ Ανώνυμέ μου

Να κάνω Σάββατο την κάθε μου μέρα, δε διαφωνώ μαζί σου, μα πρέπει κάποιες συνθήκες να ευνοήσουν για να συμβεί αυτό. Προς το παρόν παλεύω με τον χρόνο ως αιτία και αποτέλεσμα κάποιων συνθηκών. Παίζω εξαιρετικό παιχνίδι μαζί του, κάτι σαν τυφλόμυγα θα έλεγα. Προσπαθώ να μη κοιτάζω σε όσα δε μου έφερε, αλλά επικεντρώνομαι σε όσα περιμένω, σε όσα λαχταράω και σε όσα θέλω με όλη μου τη ψυχή να έρθουν. Μέχρι τώρα τα καταφέρνω μια χαρά. Δε θα έλεγα αναίμακτα, μα τα καταφέρνω, γιατί πιστεύω με όλη τη δύναμη της ψυχής μου σε όσα έχω μέσα μου, σε όσα αγαπάω με όλο μου το είναι, σε όσα θέλω να γίνουν ένα μόνιμο Σάββατο στη ζωή μου.
Τη δυστυχία την αποβάλλω με όποιον τρόπο μπορώ, κάθε φορά. Δεν μπορώ να συνυπάρξω μαζί της. Κι αν κάποιες φορές δεν μπορώ να την αποφύγω, έχω μάθει να την παραπλανώ, με αποτέλεσμα κάποια στιγμή να φεύγει από δίπλα μου.

Υγ: Αυτά που μέχρι τώρα δεν μου έχει φανερώσει ο Άγιος Φανούρης, τα λέω «Δευτέρα» και προχωράω με όλη τη θετική ενέργειά μου, με όλη τη σκέψη μου, με όλη μου τη ψυχή στα Σάββατα, εκείνα που το χαμόγελο και η ευτυχία, θα είναι συνώνυμα με τις λαχτάρες μου.

Για ένα ευτυχισμένο Σάββατο, χρειάζονται πάντα δύο. Συμφωνείς;

Φως στα όνειρα είπε...

εγώ σου γράφω Κυριακη απόγευμα..Υάδα μου ελπίζω να είναι τα χειμωνιάτικα Σαββατοβραδά και γαιτί όχι και οι Κυριακές σου γεμάτα από στιγμές που θα γεμίσουν τη ζωή σου..

Φιλάκια πολλά

Υάδα είπε...

@ Ευρυδίκη

Το ίδιο εύχομαι και για σένα καλή μου. Κάθε μέρα να μοιάζει με Σάββατο!

Καλό υπόλοιπο μέρας να έχεις. Φιλιά πολλά :-)

Ανώνυμος είπε...

πέρασα απλά για μια καλημέρα..Φιλιά πολλά

ευρυδίκη

Unknown είπε...

Υάδα μου χαίρομαι πολύ που σε βρήκα καθώς περιπλανιόμουν εδώ κι εκεί ....

έχω ξεχάσει πως είναι να περιμένεις μια μέρα τόσο πολύ κάθε εβδομάδα ..... λογω υγειας βγαινω σπάνια απο το σπιτι και όλες οι μέρες είναι ίδιες .

αν μπορείς το Σάββατο το βράδυ να βγεις με κάποιον για φαγητό αντί να βλέπεις τον Παπαδόπουλο να μπουκώνεται ΚΑΝΕ ΤΟ .

εχω την εντύπωση πως είσαι ερωτευμένη ..... βγες όσο μπορείς.. ή μείνε στο κρεβάτι με αυτόν που αγαπάς ή παίξτε ένα παιχνίδι ......

καμιά φορά οι τοίχοι ταλαντεύονται ετοιμοι να μας πλακώαουν ...

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

"...ερωτεύομαι το κάθετί που με περιβάλλει..."
Δείχνει αγάπη για τη ζωή και τις ομορφιές της, ακόμη και τα πιο μικρά κι γι' άλλους ασήμαντα.
Ωριμη σκέψη θα το πω,
Καλώς σε βρήκα

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

Υάδα είπε...

@ Ευρυδίκη

Να είσαι καλά. Σε ευχαριστώ που έρχεσαι.

Καλό σου βράδυ γλυκιά μου ψυχή :-)

Υάδα είπε...

@ Κυβέλη Δραγούμη

Καλώς όρισες στο καταφύγιό μου
Οι τοίχοι ταλαντεύονται το τελευταίο διάστημα, όπως το περιέγραψες και έχεις δίκιο..
Μα καμιά φορά οι συνθήκες δε μας επιτρέπουν να κάνουμε βήματα..

Να είσαι καλά. Σε ευχαριστώ

:-)

Υάδα είπε...

@ ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ

Καλώς όρισες :-)

Οφείλουμε να αγαπάμε ό,τι μας περιβάλλει, ακόμα και για τα μικρά καθημερινά, μα πολλές φορές άπιαστα..

Καλό σου βράδυ :-)