Κυριακή 1 Νοεμβρίου 2009

Πες μου...


Ξέρεις κάτι; Υπάρχουν στιγμές που δεν ξέρω αν όσα κάνω και όσα σκέφτομαι είναι αυτά που οφείλω να σκέφτομαι και αυτά που οφείλω να θέλω. Υπάρχουν σκέψεις, λαχτάρες και Θέλω ανυπέρβλητα, τα οποία είναι 24 ώρες το 24ωρο στο μυαλό μου και με βασανίζουν εντός ή εκτός εισαγωγικών. Το τελευταίο διάστημα προσπαθώ να συγκεντρωθώ σε ό,τι κάνω, μα με δυσκολία τα καταφέρνω. Πάντα μία ή περισσότερες από αυτές τις σκέψεις μπαίνουν μπροστά σε ό,τι κι αν κάνω. Προσπαθώ να διακρίνω αν αυτές μου οι επιθυμίες είναι κάτι που μπορώ να αναβάλω για αργότερα, ή είναι τόσο σημαντικές που πρέπει και οφείλω στον εαυτό μου πάση θυσία να τις ικανοποιήσω.


Μπλέκομαι σε κουβέντες, αόρατες υποσχέσεις, λόγια και πράξεις οι οποίες αχνοφαίνονται και συνεχώς γίνονται ένα με τα δικά μου θέλω. Προσπαθώ άπειρες φορές να διαχωρίσω τις επιθυμίες μου με αυτά που μου δίνονται, είτε σε επίπεδο συζήτησης είτε σε πρακτικό επίπεδο. Πολλές φορές αναρωτιέμαι μήπως κάποια πράγματα που έχουν ειπωθεί, απλώς ειπώθηκαν επειδή τα λαχταρούσα πολύ. Μα όσες φορές κι αν έχω ψάξει, έχω βρει μια ταύτιση, που δεν ανήκει στη σφαίρα της φαντασίας μου.


Άλλες φορές αναρωτιέμαι, γιατί οι λέξεις και τα θέλω, μένουν μόνο στα λόγια και δεν γίνονται πράξεις, αφού αποδεδειγμένα είναι επιθυμίες που θέλουν να μετουσιωθούν σε πράξεις. Γιατί πρέπει να δυσκολεύουμε τη ζωή μας τόσο πολύ; Είναι τόσο μικρή για να την μπερδεύουμε κάνοντάς την κουβάρι από ξεφτισμένα υλικά. Όταν νιώθουμε κάποια πράγματα, πιστεύω πως με όσες δυσκολίες κι αν πρόκειται να συναντήσουμε, οφείλουμε να τα ζήσουμε.

Προσπαθώ να αποστασιοποιηθώ από όσα νιώθω, να τα εξετάσω έξω από εμένα, σαν ένας απλός παρατηρητής, ώστε να μπορέσω να προσδιορίσω τί θα έκανα και πώς θα λειτουργούσα σε δεδομένη περίπτωση. Δε ξέρω αν θα άλλαζα κάτι από όσα μέχρι τώρα έχω κάνει. Το αύριο δε ξέρω πώς θα ξημερώσει. Για ένα πράγμα όμως είμαι σίγουρη. Ό,τι ζω και όπως το ζω, δε θα το άλλαζα με τίποτα. Το πάθος με το οποίο αντιμετωπίζω ό,τι έχω στη ζωή μου, δε θα το μείωνα σε καμία περίπτωση.

Ξέρω πως πολλές φορές πληγώνομαι, ξέρω πως πολλές φορές οι επιλογές μου μπορεί να φέρουν πόνο στη ζωή μου, όμως θα έχω για μια ακόμη φορά ακολουθήσει τις επιθυμίες μου.
Δε ξέρω τί μπερδεύεται στην πορεία... δε ξέρω αν από την αρχή θα έπρεπε να είχα ακολουθήσει διαφορετικό μονοπάτι...

Πες μου πού κάνω λάθος...;


18 σχόλια:

b|a|s|n\i/a είπε...

λάθος; σωστό; όλα αυτά. με όλα αυτά. σε όλα αυτά. με τα πρέπει. τα μπορώ μας. όλα όσα μας κάνουν να νοιώθουμε ασφάλεια ή σχεδόν ασφάλεια στην αλήθεια των συναισθημάτων μας, σωστό μοιάζει να είναι.
καλό σου βράδυ. και έναν πολύ καλό μήνα!

ruth_less είπε...

Την απάντηση την έχεις ήδη δώσει Υάδα μου εσύ η ίδια. "Για ένα πράγμα όμως είμαι σίγουρη. Ό,τι ζωκαι όπως το ζω δεν θα το άλλαζα με τίποτα". Αυτό δεν είναι άραγε το ρίσκο που παίρνουμε και αυτό που μας τοποθετεί στους ζωντανούς και όχι στους νεκρούς... Ζούμε, αισθανόμαστε, ρισκάρουμε και ανάλογα επιβραβευόμαστε ή πληρώνουμε ένα τίμημα. Θα ήθελες μήπως τα ασφαλές μονοπάτι όπου τίποτα δεν ρισκάρεις και τίποτα δεν χάνεις;... με το τίμημα βεβαίως, τίποτα να μην κερδίσεις ποτέ! Κανείς δεν ξέρει για το αύριο που θα ξημερώσει... αν το σήμερα όμως σε γέμισε, κοιμήσου ικανοποιημένη γιατί είσαι απ΄τους τυχερούς ανθρώπους καλή μου. Καλό σου βράδυ και καλό μήνα.

ΦΟΥΛΗ είπε...

Καλημέρα Υαδα μου και καλό μήνα...

παλιατσος είπε...

Πόσο μοιάζουμε στ' αλήθεια ... διαβάζω καθρέφτες στα κείμενα σου φίλη μου αγαπημένη!!! Καλό μας μήνα

Κωνσταντίνος Κόλιος είπε...

Μ΄άρεσε η αναφορά σε πρώτο πρόσωπο:)
Δεν κάνεις κάποιο λάθος μωρέ, στη διαδικασία είσαι όπως οι περισσότεροι από μας.
Τώρα, πως ξεκαθαρίζει κάπως το τοπίο...
κατά τη γνώμη μου αυτά που μας κάνουν να νιώθουμε καλά με μας είναι έντονα δικά μας στοιχεία και κάθε επιθυμία μας κρύβει κάτω της μιά κρυμμένη δυνατότητα. Αν η δυνατότητα δεν υπήρχε η επιθυμία θα απουσίαζε.

Αν μπορείς να φανταστείς πως θα ένιωθες αν είχε πραγματωθεί η μία η ή άλλη επιθυμία τότε περιθώρια λάθους δε υπάρχουν.

Καλό μήνα:)

Φως στα όνειρα είπε...

"Ο,ΤΙ ζω και όπως το ζω δεν θα το άλλαζα με τίποτα..Το πάθος με το οποίο αντιμετωπίζω τα πάντα στη ζωή μου δεν θα το άλλαζα με τίποτα" αυτό λέει πολλά Ύαδα μου..Πολλά..Μην ψαχνεις λοιπόν τίποτε άλλο..Ηταν μια εξομολόγηση ανάμεσα σε ανάσες και ψίθυρους..

Καλό απόγευμα Υάδα μου..Πολλά φιλιά και ποτέ μην ελαττώσεις το πάθος σου..Ποτέ..Οι άνθρωποι που ότι κάνουν το κάνουν με πάθος είναι ζωντανοι..Αυτό να θυμάσαι..ΖΩΝΤΑΝΟΙ

Σκιά με παλμό είπε...

"ό,τι ζω και όπως το ζω δεν θα το άλλαζα με τίποτα..Το πάθος με το οποίο αντιμετωπίζω τα πάντα στη ζωή μου δεν θα το άλλαζα με τίποτα"

Ναι, αλλά κάτι δε σε ενοχλεί? Αλλιώς υπήρχε λόγος να κάτσεις να γράψεις όλο αυτό το κείμενο, που όσο τέρψη κι αν σου προσφέρει, είναι κάτι βασανιστικό.. (εγώ αυτό καταλαβαίνω)

Για μένα το θέμα είναι αν κάποιος είναι έτοιμος να αλλάξει και να δεχθει και τις συνέπειες...

Unknown είπε...

Άσε τον πόνο να σε οδηγήσει στη δημιουργικότητα. Υπάρχει κ'εκείνος για κάποιο λόγο στη ζωή...Για να ξεχωρίζει μέσω αυτού η ευτυχία.

Νομίζεις πως το πλούσιο μουσικό ρεπερτόριο, οι θαυμάσιοι πίνακες, η οι μεγάλοι πολιτισμοί, χτίστηκαν πάνω στη χαρά; Μέσω δακρύων και αίματος έγιναν όλα

Μια χαρά τα πας,συνέχισε...


Ath

Υάδα είπε...

@ b|a|s|n\i/a

Για ένα είμαι σίγουρη… την αλήθεια των συναισθημάτων μου. Με αυτή πορεύομαι, με όσα λάθη ή σωστά έχουν οι επιλογές μου κι ας μην έχουν πάντα την ασφάλεια που προαπαιτείται. Αρκεί που προχωρώ με όσα νιώθω. Αυτό δεν είναι και το πιο σημαντικό;
Καλό βραδάκι Βασίλη μου και καλή εβδομάδα να έχεις :-)

Υάδα είπε...

@ ruth_less

Με τίποτα δε θα ήθελα το ασφαλές μονοπάτι. Και ξέρεις, όταν αχνοφαίνεται στο βάθος της διαδρομής μια χαραμάδα φωτός, η διαδρομή αποκτά ενδιαφέρον, μας κάνει να νιώθουμε περισσότερο ζωντανοί από κάθε άλλη φορά, μας δίνει κίνητρο να συνεχίσουμε, παρά τις όποιες αντιξοότητες μπορεί να συναντήσουμε στην πορεία μας. Το χθεσινό βράδυ με γέμισε.. και παρόλο που κοιμήθηκα ελάχιστες ώρες, ναι, θεωρώ πως είμαι από αυτούς τους ανθρώπους, οι οποίοι όταν πιστεύουν με όλη τη δύναμη της ψυχής τους σε κάτι, κάποια στιγμή, αργά ή γρήγορα το αποτέλεσμα θα τους δικαιώσει, κι ας έχουν κουβαλήσει για μεγάλο διάστημα μεγάλο πόνο..
Σε φιλώ γλυκά ψυχή μου
Καλό βραδάκι να έχεις και καλή εβδομάδα – καλό μήνα :-)

Υάδα είπε...

@ ΦΟΥΛΗ

Ας μας φέρει αυτός ο μήνας όσα μας στέρησε ο προηγούμενος.
Φιλιά πολλά καλή μου. Υπέροχη εβδομάδα να έχεις :-)

Υάδα είπε...

@ παλιάτσε

Ξέρεις γιατί νιώθω γεμάτη μέσα σε αυτόν το χώρο; Γιατί όσο απρόσωπος κι αν θεωρείται, έχω βρει λίγους και καλούς ανθρώπους να μπορώ να μοιράζομαι τις σκέψεις μου, τις λαχτάρες μου, τα θέλω μου, την ευτυχία και τον πόνο μου. Υπάρχει κάτι πιο σημαντικό;
Καλό σου βράδυ και καλό μήνα να έχεις :-)

Υάδα είπε...

@ Κωνσταντίνε,

Πόσο συμφωνώ μαζί σου, να ήξερες μόνο! Όταν υπάρχουν δυνατότητες, είναι όπως η χαραμάδα με το φως που περιέγραψα παραπάνω.. σου δίνουν ώθηση να προχωρήσεις και να επιμείνεις σε όσα πιστεύεις με όλη σου τη ψυχή. Κι ας είναι μακρύς ο δρόμος.. άλλωστε το ταξίδι έχει τη μεγαλύτερη σημασία στη ζωή μας…

Καλό σου βράδυ και καλή εβδομάδα γεμάτη από όλα όσα λαχταράς :-)

Υάδα είπε...

@ Ευρυδίκη

Το ξέρω καλή μου. Και χαίρομαι που μπόρεσες να αφουγκραστείς όσα «δεν είπα». Το πάθος είναι ένα από τα χαρακτηριστικά στοιχεία των πράξεων και των σκέψεών μου. Πιστεύω πως θα ήμουν μισή αν δεν λειτουργούσα έτσι.. Πολλές φορές πληρώνω το τίμημα βέβαια, αλλά δεν το μετανιώνω.. γιατί απλά θα έχω ζήσει 100% όσα λαχτάρησα..

Καλό σου βράδυ γλυκιά μου ψυχή. Ζεστή αγκαλιά σου στέλνω όπου κι αν βρίσκεσαι :-)

Υάδα είπε...

@ Σκιά με παλμό

Με απασχολούν πολλά.. δεν είναι κάτι που με ενοχλεί. Πολλά τα εμπόδια για την πραγμάτωση όσων θέλουμε, σχεδόν πάντα.. έτσι δεν είναι; Απλά πορευόμαστε με τις επιλογές μας και κουβαλάμε το φορτίο τους..
Και η ζωή συνεχίζεται… κι εμείς ταξιδεύουμε σε αυτήν..
«Αν είναι έτοιμος να αλλάξει και να δεχτεί τις συνέπειες»… χμμ.. αυτό μόνο ο χρόνος μπορεί να μας το δείξει, ή κάνω λάθος;

Καλή εβδομάδα να έχεις και να χαμογελάς :-)

Υάδα είπε...

@ Ath

Και είναι τόσο γλυκές οι στιγμές της ευτυχίας και ταυτόχρονα τόσο δυσεύρετες… έχουμε δυσκολέψει τόσο πολύ τη ζωή μας.. εμείς οι ίδιοι που αγαθά όπως αυτό της αγάπης και της ευτυχίας για να αποκτηθούν, χρειάζεται να ματώσουμε πρώτα..
Με έκανες και χαμογέλασα… εν μέσω δακρύων και αίματος λοιπόν, προχωράω ακάθεκτη :-)))

Καλό υπόλοιπο μέρας να έχεις. Φιλιά πολλά

Μαρια Νικολαου είπε...

Αγνωστο που κάνουμε λάθος...
Να βρίσκαμε τουλαχιστον τι πρεπει να κανουμε σωστό...

Καλη σου μερα

Υάδα είπε...

@ Μαρία Νικολάου

Αυτό το διαπιστώνουμε στην πορεία. Μέσα από τα λάθη και τα σωστά μας. Εκεί αποκτούμε και την γνώση και τη σοφία..

Καλό σου ξημέρωμα. Να είσαι καλά