Πέμπτη 6 Αυγούστου 2009

Στιγμές για μοίρασμα...


Στιγμές
που το σπίτι μοιάζει με πλατεία χωρίς τις φωνές και τα γέλια των παιδιών

Στιγμές που κοιτάς γύρω σου και κάτι σου λείπει

Στιγμές που αποζητάς μια αγκαλιά μα σου λείπει αφόρητα

Στιγμές που θέλεις να νιώσεις ένα χαμόγελο απέναντί σου

Στιγμές που όλα τα θέλω σου γιγαντώνονται και είναι έτοιμα να σε πνίξουν

Στιγμές που η σιωπή είναι τόσο δυνατή ώστε να μην την αντέχεις

Στιγμές που λαχταράς να μοιραστείς ακόμα και την παραμικρή λεπτομέρεια της μέρας που πέρασε

Στιγμές που πνίγεις το δάκρυ μέσα σου

Στιγμές που θέλεις το ξημέρωμα να σε βρει σε μια καρέκλα ακούγοντας τη μουσική που λατρεύεις

Στιγμές που θέλεις να απολαύσεις την Αυγουστιάτικη πανσέληνο δίπλα στη θάλασσα μα λείπει ο άνθρωπος που θέλεις να τη μοιραστείς μαζί του


Απόψε, ελπίζω να βρεθώ πάνω σε μια μηχανή με τα χέρια ανοιχτά να κυνηγάω τα άστρα


Απόψε, ελπίζω ΕΣΥ να δεις το ολόγιομο φεγγάρι από το μπαλκόνι σου, ακούγοντας το δικό σου τραγούδι για το φεγγαρόπαιδο


Απόψε...



*** το τραγούδι δεν είναι τυχαίο...


10 σχόλια:

ruth_less είπε...

Πόσο σημαντικό αυτό το μοίρασμα... εκεί αποκτά όλο το νόημα η ζωή και την αξία.

Από ψυχής εύχομαι να μοιραστείς με αυτόν που αγαπάς, ότι αγαπάς γλυκειά μου Υάδα.

Υάδα είπε...

@ ruth_less

αρκεί το μοίρασμα να καλύπτει τα θέλω μας, αρκεί το μοίρασμα να ενώνει και όχι να χωρίζει

Το ίδιο εύχομαι και για εσένα καθρεφτάκι μου. Στιγμές ιερές που το μοίρασμα θα φωτίζει τα πάντα γύρω σου

Σε φιλώ

ΦΟΥΛΗ είπε...

Εύχομαι να θαυμάσετε μαζί αυτή την πανσέληνο απόψε,παρέα με τις όμορφες μουσικές επιλογές σου....
Φεγγαρένια φιλιά...

Υάδα είπε...

@ ΦΟΥΛΗ

προς το παρόν και μάλλον προς το άμεσο αποψινό μέλλον, τη θαυμάζω από την φωτογραφία, αλλά με παρέα τις μουσικές επιλογές που έχω.

Φαντάζομαι εκεί που βρίσκεσαι Φούλη μου, ειδικά αν είσαι κοντά σε κάποια παραλία, θα είναι υπέροχα ε;

Φιλιά πολλά :-)

AlexMil είπε...

Στιγμές που θα ήθελες να μηδενίσεις, να τις αντιστρέψεις, να τις φέρεις στο παρελθόν και γνωρίζοντας το μέλλον να τις αλλάξεις.

Υπάρχουν στιγμές πιο δύσκολες από το αύριο και πιο δύσκολες από το παρόν είναι αυτές του παρελθόντος.

γεια σου,
μουσική, ένα ποτό και μια γκριμάτσα στο καθρέπτη, σίγουρα θα σε βελτιώσει.

Υάδα είπε...

@ AlexMil

έγραψες κάτι τόσο απλό και ταυτόχρονα τόσο σημαντικό, που φαινομενικά μπορεί κάποιος να προσπεράσει. Το διάβασα ξανά και ξανά το σχόλιό σου. Και έδωσα την ερμηνεία που του αξίζει πραγματικά.

Αν μπορούσα να γυρίσω στο παρελθόν, σε στιγμές του παρελθόντος που ορίζουν το παρόν, που ορίζουν το σήμερα και σίγουρα θα ορίσουν το ξημέρωμα, δε ξέρω αν θα άλλαζα κάτι. Ίσως κάποια σταυροδρόμια λίγο σκοτεινά και κάποια άλλα πιο φωτεινά. Προτιμώ το βράδυ γιατί το φως δε σε ξεγελάει. Ναι μεν στο σκοτάδι όλα φαίνονται πιο δύσκολα και χρειάζεται ιδιαίτερη προσπάθεια για να τα ξεχωρίσεις, μα το αποτέλεσμα νομίζω είναι καλύτερο, όποιο κι αν είναι αυτό.

Ναι, ίσως τελικά να υπάρχουν κάποιες στιγμές που θα ήθελα να τις μεγαλώσω σε διάρκεια και κάποιες άλλες να τις διαγράψω. Μα ξέρω πως αυτό είναι μια ουτοπία. Έτσι λοιπόν, προσαρμόζομαι, όσο μπορώ στις συνθήκες που υπάρχουν. Κάποιες φορές τις ακολουθώ γιατί έτσι πρέπει και κάποιες άλλες φορές προσπαθώ να τις αντιστρέψω. Τις περισσότερες φορές μάταια όμως.

Η μουσική πάντως παίζει συνέχεια από το απόγευμα. Ποτό όχι απόψε.

Αλλά επειδή βλέπω να ξενυχτάς κι εσύ, να σε κεράσω κάτι;

:-)

b|a|s|n\i/a είπε...

αύριο να είναι αλήθειες τα όνειρα του σήμερα. και σήμερα να είναι η αλήθεια των στιγμών του χθες στο χαμόγελο του μετά.

Κωνσταντίνος Κόλιος είπε...

Αν έφτασε κάποιος να νιώσει τόσα πολλά χωρίς τσεκαρισμένη την εμπιστοσύνη τότε καταλαβαίνεις πως είναι απλά δική του ανάγκη να νιώσει και παραβλέπει πράγματα.
Αυτή η οδός ξεκινά απ’ την μυθοποίηση και συνήθως καταλήγει στην απομυθοποίηση αλλά δε νομίζω να φταίει ο άλλος αν εμείς του δώσουμε διαστάσεις που δεν έχει επειδή έτσι τον φανταστήκαμε στις σκέψεις και όνειρά μας.
Οι περισσότεροι θέλουν να μοιράζονται αυτά που λες…
Σίγουρα πολλοί bloggers, νομίζω είναι ο βασικός λόγος δημιουργίας blog.

Μεγάλη ιστορία η αλήθεια και το ψέμα:)

Αλλά να κάποιος έτσι νιώθει(όπως νιώθει) κι αυτό η αλήθεια του είναι.
Συνεπώς το μυστικό είναι η αποδοχή.
Άλλωστε όπως λες και εσύ: Η Ζωή μια βόλτα είναι και διάφορες στιγμές.

Καλό Σαββατοκύριακο:)

Υάδα είπε...

@ b|a|s|n\i/a,

όσο οι στιγμές και τα συναισθήματα είναι ζωντανά, δε φοβάμαι τίποτα.
Το αύριο γίνεται ταξίδι με μια προσμονή μοναδική!

Καλό σαββατοκύριακο :-)

Υάδα είπε...

@ Κωνσταντίνε,

Η αποδοχή καταστάσεων. Αυτή κι αν είναι η μεγαλύτερη αλήθεια. Έτσι πρέπει να πορευόμαστε. Και όσο για την εμπιστοσύνη, αυτή δίνει πάντοτε «εξετάσεις». Πορευόμαστε βάσει των στιγμών που έχουμε ζήσει, ονειρευόμαστε και σχεδιάζουμε το αύριό μας βάσει των όσων λαχταράμε.

Καλό σου σαββατοκύριακο :-)