Σάββατο 15 Αυγούστου 2009

Κύκλους κάνω...


Προσπαθείς να προσδιορίσεις το απροσδιόριστο και πάντα νιώθεις πως πέφτεις σε ένα μεγάλο λάκκο από λάσπη ανήμπορος να βγεις στην επιφάνεια. Κάνεις προσπάθεια να εξωτερικεύσεις όσα νιώθεις και βρίσκεις μπροστά σου έναν πελώριο τοίχο, τον οποίο πριν από λίγο καιρό είχες γκρεμίσει με ιδιαίτερα φιλότιμες προσπάθειες.


Μήπως τελικά απλά το νόμισες αυτό; Μήπως ήταν απλώς μια ιδιαιτέρως μεγάλη προσδοκία σου; Και μετά στροβιλίζεσαι γύρω από εσένα, έξω από εσένα, χωρίς αρχή και τέλος, σαν να προσπαθείς να οριοθετήσεις την αρχή και το τέλος ενός κύκλου. Και προσπαθείς ξανά και ξανά, ενώ ξέρεις εκ των προτέρων ότι κάτι τέτοιο δεν είναι εφικτό. Κι όμως δε σταματάς. Και νιώθεις κάποιες στιγμές, πως όσος χρόνος κι αν έχει περάσει, βρίσκεσαι στο ίδιο σημείο, όντας ανίκανη να κάνεις ένα βήμα παραπέρα, ένα βήμα που θα σε φέρει πιο κοντά στον άλλον, ένα βήμα που θα αλλάξει τα πάντα, ένα βήμα που θα σας φέρει πιο κοντά. Κι όμως, δεν το έχεις ακόμη καταφέρει, όχι γιατί δεν το έχεις τολμήσει, αλλά γιατί όλα μοιάζουν να συνωμοτούν εναντίον.



Τελικά τί φταίει;

2 σχόλια:

b|a|s|n\i/a είπε...

τίποτα δεν φταίει. τα βήματα που είναι να γίνουν. γίνονται. πολλές φορές οι προσδοκίες μας είναι περισσότερες από τις επιθυμίες του άλλου. και αντίστροφα. δεν υπάρχει τέλος. αρχή. μία διαδρομή όλα. που κάνουμε τις προσδοκίες πράξεις. στην αλήθεια των στιγμών. για μας. μοιράζοντας ό, τι επιθυμούμε να αντέχουμε. λαμβάνοντας ο καθένας δίπλα μας, πιο δίπλα μας αυτά που επιθυμεί να αντέχει. και αυτά που αντέχουμε να επιθυμούμε.
το άσμα εξαίσιο! ;))

Κωνσταντίνος Κόλιος είπε...

Ο κύκλος υπάρχει και θα υπάρχει. Βουτιές εντός μας, τακτοποίηση εκκρεμοτήτων εκεί πίσω και εκεί κάτω, περίοδοι έντονης ανασφάλειας κι αβεβαιότητας, εκνευρισμού, πτώσης και ίσως πόνου.Αυτή είναι η μία πλευρά του φεγγαριού. Μετά υπάρχει η ανάδυση, εξωστρέφεια, ξόδεμα της συσσωρευμένης ενεργείας και φτου πάλι απ' την αρχή. Όμως η κατάσταση δεν είναι ατελέσφορη κι αν προς στιγμή μοιάζει πως γυρνά κανείς από κει που ξεκίνησε είναι αυταπάτη. Έχει καρπωθεί ήδη το όφελος του προηγούμενου κύκλου. Η κατάσταση με το χρόνο εξομαλύνεται, οι επώδυνες στιγμές χάνουν την ισχύ τους και οι θετικές κερδίζουν ολοένα περισσότερο έδαφος.

Με λίγα λόγια κουράγιο στις πτώσεις, δύναμη, πίστη και ελπίδα για καλύτερο αύριο. Τα υπόλοιπα τα αναλαμβάνει ο εσωτερικός μηχανισμός μας.

Καλό απόγευμα.