Πέμπτη 18 Ιουνίου 2009

Ταξιδεύοντας εν ώρα εργασίας...


Ο πρώτος καφές ήδη τελείωσε. Ετοιμάζομαι για τον δεύτερο. Μόλις συνομίλησα με έναν μπαμπά - συνάδελφο, του οποίου το μωρό πρώτη μέρα χθες το μετέφεραν από το μαιευτήριο στο σπίτι. Και ενώ ξεκινούσε να μου περιγράφει τις πρώτες στιγμές, ήτοι ξενύχτι, το πρώτο άλλαγμα του μωρού κατά τη διάρκεια του οποίου κατούρησε τη μαμά και τον μπαμπά του, ένιωσα τόσο, μα τόσο ωραία με το συγκεκριμένο συναίσθημα.


Η δουλειά, παραμένει σε σταθερά μη ελεγχόμενα επίπεδα. Αδρεναλίνη στα ύψη, σε τέτοιο βαθμό που ελάχιστες είναι οι ώρες που παραδίδομαι στον αξιολάτρευτο Μορφέα. Αλλά είναι επιλογή μου. Και επιλογή μου επίσης είναι το γέμισμα της ημέρας με στιγμές. Άλλαξα πορεία, αυτή είναι η αλήθεια. Και δεν το μετανιώνω καθόλου. Ήταν αναγκαίο να γίνει. Και ξέρεις τί ανακάλυψα; Κάποιους ανθρώπους που υπήρχαν κάποια χρόνια στη ζωή μου και δεν τους είχα δώσει τη σημασία που έπρεπε, τη σημασία που τους άξιζε. Ξαφνικά ανακάλυψα, ή μάλλον διαπίστωσα πως μια αγκαλιά, ένα χαμόγελο, μια βόλτα κατά μήκος της θάλασσας αποκτά άλλη διάσταση όταν μπορείς να αφήσεις τον εαυτό σου ελεύθερο να νιώσει και να ζήσει. Όταν διαγράφεις όρια, όταν ζεις το τώρα, το παρόν, όταν βάσει αυτού χτίζεις το αύριό σου, χωρίς να το γεμίζεις με πρέπει. Και πόσο μισώ αυτή τη λέξη.




Πρέπει να γυρίσω πίσω στη δουλειά μου, σε όσα έκανα πριν την απόδρασή μου αυτή. Μα πώς να εξουσιάσεις το μυαλό και την καρδιά όταν διψούν για στιγμές που πέρασαν και για στιγμές που καρτερικά περιμένουν να πάρουν χρώμα; Πώς να μπορέσεις να χαλιναγωγήσεις τα ταξίδια του μυαλού ακούγοντας ήχους λατρεμένους, ενώ ήδη βρισκόμαστε στο πρώτο μισό του καλοκαιριού; Είναι και η συναυλία που πλησιάζει και κάθομαι σε αναμμένα κάρβουνα, είναι και εκείνο το καράβι που οσονούπω θα με φιλοξενήσει για την καλοκαιρινή μου εξόρμηση σε νησί μαγικό που για πρώτη φορά θα επισκεφθώ, για νύχτες και μέρες ονειρεμένες.



Βλέπεις, προτιμώ πλέον τα όνειρα που κάνω όταν είμαι ξύπνια..



22 σχόλια:

Κωνσταντίνος Κόλιος είπε...

Χμ, μετά από πλήρη και εξονυχιστική διάγνωση εμείς η επιτροπή της χαρούμενης ζωής αποφασίσαμε να σας ανακοινώσουμε πως θα ζήσετε γιατρέ μας:)
Καλορίζικα τα νέα σχέδια και όνειρα:)

vague είπε...

Πρόσεξε τη λέξη που μισείς, γιατί θα τη βρίσκεις μια ζωή μπροστά σου. Γίνε φίλη της.
Είναι μοιραίο να "πρέπει" καμιά φορά :)))

ruth_less είπε...

Κάποια γεγονότα μας συνεφέρνουν πολλές φορές και βλέπουμε την αξία της ζωής και των σχέσεων μας με τους ανθρώπους απο διαφορετική προοπτική. Επανεξετάζουμε θέσεις και αξίες. Μετρούμε και μετριόμαστε... και επαναπροσδιοριζόμαστε - ίσως γιατί με το πέρασμα του χρόνου κι εμείς δεν είμαστε πλέον οι ίδιοι με χθες.

Οι αποδράσεις είναι λυτρωτικές και δίνουν μεγάλη ενέργεια. Θα συμφωνήσω με τον Συνοδοιπόρο πιο πάνω - είναι μοιραίο να "πρέπει" κάποτε κάποτε. Προσωρινό όμως κι αυτό, γιατί οι αποδράσεις πάντα μπροστά μας βρίσκονται. 'Εχεις πολλά και όμορφα να περιμένεις Υάδα μου... και η δουλειά, ένα αναγκαίο "πρέπει" που εξασφαλίζει το εισητήριο στις αποδράσεις αυτές.

Όσο πιο πολύ να ζεις τα όνειρά σου σου εύχομαι καλή μου :)

Υάδα είπε...

@ Κωνσταντίνε,

Σας ευχαριστώ μέσα από τα βάθη της καρδιάς μου. Αφού θα ζήσω, θα με υποστείτε και στις χαρές και στις λύπες μου. Ας προσέχατε. Ας ρωτούσατε και ας μαθαίνατε ;-)

Τα όνειρα και τα σχέδια ευελπιστώ να ριζώσουν.

Υγ: Η επιτροπή είναι πιστοποιημένη;

Υάδα είπε...

@ Συνοδοιπόρε,

Τη βρίσκω συνεχώς μπροστά μου. Αυτή τη φορά την προσπέρασα. Πρώτη φορά, μπορεί και πολλοστή. Θα φανεί στην πορεία αν έπραξα ορθά. Αλλά ξέρω πως θα την ξανασυναντήσω. Έχεις δίκιο. Αλλά να τη συμπαθήσω, μάλλον είναι δύσκολο. Βλέπεις δύσκολο χαρακτήρα κουβαλάω ;-)

Υάδα είπε...

@ ruth_less μου,

Αν έβλεπα καθρέφτη, δε νομίζω να με καταλάβαινε τόσο καλά. Ίσως ήρθε η κατάλληλη στιγμή να επανεξετάσω κάποιες σχέσεις και κάποιους ανθρώπους, που λόγω συγκεκριμένων συνθηκών δεν μπορούσα να κάνω διαφορετικά. Στο παρελθόν. Ένα κλικ χρειάστηκε, να αναθεωρήσω κάποια πράγματα. Και νιώθω καλά με αυτήν μου την απόφαση. Αλλάζουμε τελικά με το πέρασμα του χρόνου. Είναι κάτι που παρατήρησε ένας δικός μου άνθρωπος. Είναι όπως το μπουμπούκι όταν ανθίζει. Ωριμάζουμε. Σκεφτόμαστε διαφορετικά και σίγουρα δεν υπάρχει μόνο το μαύρο και το άσπρο. Υπάρχει και το γκρι μα και τα υπόλοιπα χρώματα. Εξαρτάται η οπτική μας γωνία.
Οι αποδράσεις έγιναν πλέον μέρος της καθημερινότητάς μου. Και να σου ομολογήσω πως δεν πρόκειται πλέον να τις αφήσω απλά να με αγγίζουν. Θα τις ζω… με το παραπάνω.

Σε φιλώ γλυκά ψυχή μου

ΦΟΥΛΗ είπε...

Υάδα μου, συμφωνώ απόλυτα με το τελευταίο σχόλιό σου στο ruth-less
Να είσαι καλά κοπέλα μου και όλα θα περάσουν.....

Υάδα είπε...

@ ΦΟΥΛΗ μου,

Όλα πέρασαν. Αυτό λέω και πιστεύω.

Άλλωστε το διέγνωσε και η επιτροπή της χαρούμενης ζωής αν είδες πιο πάνω. ;-)

Φιλιά πολλά

ruth_less είπε...

Ονειρεμένη και η φωτογραφία του ιστολογίου που διάλεξες Υάδα μου... εδώ να μείνει όλο το καλοκαίρι... και γιατί όχι - και το χειμώνα :)

Υάδα είπε...

ruth_less μου,

εδώ θα μείνει η φωτογραφία. Έψαχνα μια καλή αρκετό καιρό τώρα. Μπορεί αν βρω κάποια καλύτερη να την αλλάξω και πάλι. Προς το παρόν με ταξιδεύει...

Φιλιά πολλά καλή μου

m.blanco είπε...

Μπορεί το "πρέπει" να είναι αναγκαίο κάποιες φορές, αλλά αν δεν το έχουμε σαν βασικό κανόνα, σίγουρα η ζωή μας γίνεται καλύτερη.

Βλέποντας τη φωτογραφία νομίζω ότι ακούω τον παφλασμό των κυμάτων.
καλό βράδυ

Υάδα είπε...

@ m.blanco καλημέρα,

λες να ακολουθήσω τη δεύτερη διαδρομή, χωρίς τα πρέπει; Νομίζω πως είναι πιο ελκυστική.

Βλέποντας τη φωτογραφιά λαχταράω στιγμές δίπλα στη θάλασσα...

Χαίρομαι που σου αρέσει. :-)

b|a|s|n\i/a είπε...

τι όμορφα! κλικ! κλικ! κλικ! ;)
σχεδόν τα πάντα δίπλα μας είναι. εμείς απλά πολλές φορές τα προσπερνούμε χωρίς να δίνουμε την προσοχή που ίσως θα έπρεπε.
πάντα να ζεις αληθινά τα πιο γλυκά σου όνειρα. φιλιά πολλά!

Valisia είπε...

@Υάδα:Ας ξυπνήσει η κατίνα μέσα μου.
Για που το βάλατε κυρία μου;
Αυτές οι βόλτες κοντά στην θάλασσα το σούρουπο δεν ανταλλάσονται με τίποτα,έτσι δεν είναι;
Ααααχ!Και το τραγούδι σας σήμερα...

Κωνσταντίνος Κόλιος είπε...

Αμέ, άκρως πιστοποιημένη,έχει πάρει και γαλάζια σημαία απ΄την ΕΟΚ πως επιτρέπονται οι βουτιές:)
Ούπς, άλλο θέμα αυτό:)

Καλό σαββατοκύριακο

Υάδα είπε...

@ b|a|s|n\i/a,

μιλάμε για μεγάλη στραβωμάρα... Anyway, επιλογές πάντα θα υπάρχουν. Προς το παρόν απολαμβάνω το αλάτι πάνω μου και αρνούμαι να το διώξω μακριά μου.

Καλό ξημέρωμα Κυριακής!

Υάδα είπε...

@ Valisia,

ή αλλιώς @ κατίνα που ξυπνάει μέσα σας. Προς το παρόν βρίσκομαι σε ένα νησί για το Σ/Κ, θα επανέλθω στη βάση μου για λίγες εβδομάδες (βλέπετε έχω και τη συναυλία) και μετά θα πραγματοποιηθεί η μεγιστη των αποδράσεων. Εκεί που το σούρουπο και το ξημέρωμα θα γίνονται ένα. Αφήστε που τα κοκτέιλς θα είναι το must των ημερών εκείνων.

Όσο για τη μουσική, τα καλύτερα έρχονται :-))

Ελπίζω να κερδίσω το τζόκερ να γίνει μόνιμο αυτό

Σας φιλώ ;-)

Υάδα είπε...

@ Κωνσταντίνε,

σαν κάτι να ήξερα και σήμερα ρούφηξα τη θάλασσα και έκανα και βουτιές. Και να σου πω ένα μυστικό; Ήταν υπέροχα. Για να σου δώσω μια εικόνα, μικρή παραλία, ελάχιστος κόσμος... Αν μπορούσα θα έκανα και νυχτερινό...

Χαιρετίσματα στην επιτροπή σας ;-)

Lefki είπε...

Έλα βράδυ είναι τώρα... ποιος θα σε δει???

ΠΡΕΠΕΙ να κάνουμε βουτιές στη φαντασία μας!

;)

ναδα.- είπε...

Ευχάριστα μαντάτα σου έφερε το κύμα
Μια αύρα του καλοκαιριού , και μια γλυκιά αλμύρα
Και στέκεται η νυχτιά υγρή , μικρή σε ένα ποτήρι
Για να το πιει το όνειρο , και αλήθεια μας να γίνει
Διαβάζω
Και
Χαίρομαι

Υάδα είπε...

@ Λευκή,

και στη φαντασία μας και στο κενό. Αν καταφέρουμε να βρούμε την ισορροπία μας κάποια στιγμή, θα είμαστε νικητές

Καλό σου απόγευμα :-)

Υάδα είπε...

@ Νάδα .-

μακάρι όλα να γίνουν αλήθειες.. Μακάρι

Σ'ευχαριστώ πολύ καλέ μου