Τετάρτη 3 Ιουνίου 2009

ΑνΕκΠλΗρΩτΑ θΕλΩ


Σβήσε το φως και κοιμήσου. Απόψε κοιμήσου και ονειρέψου όσα λαχταράς. Μακριά ταξίδεψε σε τόπους που άλλη φορά δεν έχεις αντικρίσει. Ταξίδεψε. Εκεί... Όπως... Με... Μη σταματήσεις. Μη γυρίσεις πίσω. Μονάχα ταξίδεψε...



Άκου, νιώσε, χαμογέλασέ μου λίγο να σε δω... Αγκάλιασέ με σφιχτά. Είμαι δίπλα σου... Νιώσε με. Κλείσε τα μάτια και ταξίδεψε. Δίπλα μου, μαζί μου...


Θύμησέ μου το πρωί να μη ξυπνήσω νωρίς. Να προλάβω να ζήσω λίγο περισσότερο τα θέλω μου...

30 σχόλια:

vague είπε...

Ώστε μόνο στα όνειρα ζεις τα θέλω σου;
Έχε υπόψιν ότι αυτό μπορεί να είναι ακόμα μια αυταπάτη :)

m.blanco είπε...

Σιγά σιγά όλα τα θέλω θα εκπληρωθούν

καλώς σε βρήκα λοιπόν
όνειρα γλυκά

ο χάρτης είναι σπάνιος απο τη συλλογή του David Rumsay μπορεί να σου δανείσει κάποιον για να κανεις το γυρο του κόσμου σε 15235 μερες :)

Υάδα είπε...

@ Συνοδοιπόρε,

ίσως εκεί πονάμε λιγότερο. Ίσως εκεί δεν είναι γνωστή η λέξη και η έννοια των ορίων.

Θα ξαναζήσω και στην πραγματική ζωή τα όνειρα. Χρόνο θέλει λίγο.. Έτσι δεν είναι;

Υάδα είπε...

@ m.blanco καλησπέρα,

κι εσύ νυχτερινός τύπος; Χάρηκα για τη γνωριμία. Μόλις γνώρισες μια συνταξιδιώτισσα :-)

Το ξέρω πως όλα έρχονται την κατάλληλη στιγμή. Όταν πρέπει, όπως πρέπει (κι ας μη με εκφράζει σαν λέξη)

Το ξέρεις πως με έβαλες στη διαδικασία να βρω τί εστί David Rumsey Collection;;; 2 παρά κάτι τα ξημερώματα ενοχλώ και τον Mr Google με τις αναζητήσεις μου :-)))

Πάντως αν τελικά μου τον δανείσει, δε θα δεχτώ εκπτώσεις στις μέρες ;-)) Νομίζω πράττω σωστά. Τί λες ;

Unknown είπε...

ταξίδεψε, μην ξεχάσεις ομως να έρθεις μίσω:)

Υάδα είπε...

@ Athos Georgiou,

θα γυρίσω. Δεν μπορώ να αφήσω όλα αυτά που υπάρχουν γύρω μου. Και το πρωί που θα ξημερώσει, με την πρώτη ηλιαχτίδα που θα παίξει στο πρόσωπό μου, θα χαμογελάσω. Κι ας μην έχω προλάβει στα όνειρά μου να ζήσω όλα τα θέλω μου. Η ζωή γι αυτό δεν είναι; Για να παίρνουν σάρκα και οστά τα όνειρα;

Θα γυρίσω... :-))

b|a|s|n\i/a είπε...

το πρωί θα σου θυμήσω να ξυπνήσεις πιο νωρίς. να προλάβεις να ζήσεις περισσότερο τα περισσότερα θέλω σου. στην αλήθεια σου.

ακόμα και αν μερικά όνειρα θα θέλαμε να μην τα ζούμε. όλα μέσα στην ζωή είναι. στο όνειρό της. στην αλήθεια της. και μερικά κεράκια πάντα φωτεινά μένουν. πάντα. σαν τους χαμογελούμε.

ΦΟΥΛΗ είπε...

Καλό μεσημέρι νυχτοπούλι!!!!!!!!
Πάλι ονειρεύεσαι ταξίδια;;;;
Όλα θα γίνουν,μην τα πιέζεις.........

ruth_less είπε...

Μια νύκτα να ξαπλώσεις σου εύχομαι και με σβηστό το φως να φεγγοβολά το δωμάτιο με το όνειρο σου δίπλα... και να σε ταξιδεύει εκεί που ονειρεύεσαι... τόσο κοντά όσο μια ζεστή ανάσα, τόσο μακριά όσο ένα αστέρι στο στερέωμα.

Ποτέ δεν εκπληρώνονται άραγε τα θέλω; Είναι άραγε τόσα πολλά; Πάντα νόμιζα ότι ήτανε λίγα και απλά. Πως έγινε η ζωή τόσο πολύπλοκη στ΄αλήθεια!

Και πως μπορεί ένα καθρεφτάκι να δώσει απαντήσεις στον αντικατοπτρισμό του :)

Valisia είπε...

Υάδα...κλείνω το ξυπνητήρι...

Κωνσταντίνος Κόλιος είπε...

Τα όνειρα κρύβουν και κάτι παθητικό μέσα τους που γλυκαίνουν μεν επαναπαύουν δε.
Ενώ το όραμα, που το χτίζει κανείς με το κομμάτι της δημιουργικής φαντασίας του νου, και είναι αποτέλεσμα σκληρής νοητικής δουλειάς, αναπόφευκτα θα περάσει σε δράση και υλοποίηση.

Καλό βράδυ

ruth_less είπε...

Τελικά το 12ώρο εξελίκτηκε σε 48ωρο δουλειάς;; Φιλιά και αγκαλιές πρωινές.

Marianthi Christofidou είπε...

Όνειρο μην εμπιστευθείς τη Νύχτα που κοιμάσαι..
της Μέρας τ' όνειρο να ζεις , όπου βρεθείς και να 'σαι..

Αυτή η μαντινάδα μου 'ρθε μόλις διάβασα την αναρτησή σου!

Πολλά φιλιά και καλό σ/κ!

ΦΟΥΛΗ είπε...

Είσαι καλά;;;;; όλα καλά;;;;;

Unknown είπε...

καλα ταξίδια......πάντα να έχεις
νάσαι καλά.....

τωρα όμως....
ξυπναααααααααααααααααααααά.....χαχαχα,,σε πειράζω..πολύ καλό

ναδα.- είπε...

Θα λύσω ένα μικρό μου στεναγμό για σένα .
Θα τον αφήσω για αντίβαρο στο ταξίδι σου .
Και θα ζητάω τους άνεμους γύρω μου…
Να με τυλίξουν.

Υάδα είπε...

@ b|a|s|n\i/a μου καλησπέρα,

Είναι κάποιες τελευταίες μέρες που ξυπνάω και θέλω να ρουφήξω κάθε στιγμή της ημέρας. Πέρασα δύσκολες στιγμές εδώ και μία εβδομάδα με την απώλεια ενός δικού μου ανθρώπου. Όλα είναι μέσα στη ζωή. Το γνωρίζω καλά. Αλλά οφείλουμε πρώτα στον εαυτό μας και έπειτα σε όσους δίνουν χρώμα στη ζωή μας, να χαμογελάμε και να προχωράμε μπροστά. Έτσι δεν είναι;
Το κεράκι της ζωής που για έναν άνθρωπο έσβησε πριν λίγες μέρες, θα μείνει πάντα αναμμένο μέσα στη ψυχή μου.

Να είσαι πάντα καλά. Σε ευχαριστώ για την παρουσία σου εδώ :-)

Υάδα είπε...

@ ΦΟΥΛΗ μου καλησπέρα,

Δεν πιέζω… τα όνειρα αν τα αφήσεις ελεύθερα θα πάρουν σάρκα και οστά. Το ξέρω καλά αυτό..
Σε φιλώ :-)

Υάδα είπε...

@ ruth_less μου,

Νιώθω πως το όποιο όνειρο, θα με κοιτάει στα μάτια και θα με προτρέπει να το κοιτάω κι εγώ με τη σειρά μου, τόσο απλά και αληθινά. Θα με πηγαίνει ταξίδια, εκεί που μια αναπνοή θα ισοδυναμεί με δύο, για δύο…

Εκπληρώνονται κάποια στιγμή. Είμαι σίγουρη γι αυτό. Δε ξέρω τη διάρκειά τους. Αλλά πιστεύω πως αν κάτι το θέλουμε με όλη μας τη ψυχή, γίνεται.

Αχ, η ζωή… πολύπλοκη και περίπλοκη πάντα είναι. Άραγε το κλειδί της θα το βρούμε ποτέ;

Καθρεφτάκι μου, αρκεί που υπάρχεις και μπορώ να με βλέπω και μπορείς κι εσύ να βλέπεις τον εαυτό σου. Αυτό είναι αρκετό, δε νομίζεις;

Υάδα είπε...

@ Valisia μου,

Ο ενικός είναι καλύτερος..

Κι εγώ το έκλεισα. Εδώ και κάποιες μέρες αγόρασα καινούργιο. Έχει καλύτερο “ήχο” ώστε να ξεκινάει με χαμόγελο η μέρα. Είναι οι στροφές που παίρνουμε στη ζωή μας στα αντίστοιχα σταυροδρόμια.

Σε φιλώ :-)

Υάδα είπε...

@ Κωνσταντίνε Κόλιο καλησπέρα και καλώς όρισες,

Άργησα λίγο να σε υποδεχτώ, αλλά συγχώρεσέ μου αυτήν την αργοπορία. Εξήγησα τους λόγους σε κάποια σχόλια που προηγήθηκαν.
Νιώθω πως όσα γράφεις κρύβουν μια μεγάλη αλήθεια. Υπήρξαν φορές που ένιωσα πως είχα επαναπαυθεί σε κάποια όνειρα. Πόσο λάθος έκανα. Το κατάλαβα εκ των υστέρων. Αλλά μέσα από τα λάθη μας δε μαθαίνουμε; Αρκεί να μπορούμε μετά και πάλι να βγαίνουμε στην επιφάνεια, όσο δύσκολο κι αν είναι και όση προσπάθεια κι αν κληθούμε να καταβάλουμε.

Να σου ευχηθώ όσα λαχταράς να υλοποιηθούν στο πλήρωμα του χρόνου;

Σε ευχαριστώ :-)

Υάδα είπε...

@ ruth_less μου,

Ξέρεις… πέρασαν κάποια δύσκολα 48ωρα… Αλλά η ζωή προχωράει με μνήμες παιδικές και αγκαλιές, που ακόμα κι όταν ένας άνθρωπος έχει φύγει για το μεγάλο «ταξίδι» , οι οποίες μένουν μέσα στην καρδιά μας ζωγραφισμένες με ανεξίτηλα χρώματα.

Σε ευχαριστώ… για όλα

Υάδα είπε...

@ ΦΟΥΛΗ μου,

Καλύτερα είμαι τώρα…

Χαμογελάω… ζω…

Σε ευχαριστώ για το ενδιαφέρον. Το ένιωθα, ειλικρινά..

Υάδα είπε...

@ homemade καλησπέρα,

Και τα δικά σου ταξίδια πάντα να είναι χωρίς τελειωμό.

Να είσαι καλά :-)

Υάδα είπε...

@ Νάδα .-,

Τί να πω για όσα έγραψες; Κράτησε λίγο τους ανέμους μακριά μου. Λίγο μακριά από το ταξίδι μου. Το έχω τόση ανάγκη τελικά… περισσότερο από όσο πίστευα και ένιωθα…

Σε ευχαριστώ… που με ένιωσες :-)

Υάδα είπε...

@ Manani Pitsidou,

νόμιζα πως κάπου έχασα το σχόλιό σου... Ήμουν έτοιμη να σου στείλω mail να μου ξαναγράψεις τη μαντινάδα που όταν τη διάβασα ομολογώ πως σου έστειλα νοερά το πιο γλυκό μου χαμόγελο.

Σε ευχαριστώ πολύ. Σε φιλώ :-)

Aura είπε...

Nτριιιιιιιιιιιιιιιιιιιιν!!!!!!!!!

Υάδα είπε...

@ Aura,

ξυπνήσαμε. Προτίμησα τα ζωντανά όνειρα στο τέλος της διαδρομής. Ακολουθεί καινούργια και όπου με βγάλει :-)

ΦΟΥΛΗ είπε...

Κάτι δεν μου πήγαινε καλά!!!
Είναι νωρίς μα ο πόνος με τον καιρό θα γλυκάνει,.... τι σου λέω τώρα, απλά σε καταλαβαίνω.......
Σφιχτή αγκαλίτσα!!!!!

Υάδα είπε...

@ ΦΟΥΛΗ μου,

το ξέρω καλή μου. Όλα θα περάσουν. Έτσι είναι η ζωή. Κυλά κι εμείς μαζί της.

Σε ευχαριστώ πολύ :-))