Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου 2016

Μέσα από τις σιωπές πάντα κάτι λάμπει...

Ποιά ήταν η τελευταία φορά που με σκέφτηκες;

Η τελευταία φορά που με αναζήτησες;

Η τελευταία φορά που ψιθύρισες το όνομά μου;

Πότε ήταν η τελευταία φορά που ακούγοντας ένα τραγούδι μελαγχόλησες που δεν είσαι δίπλα μου;

Πότε πετάχτηκες από τον ύπνο σου γιατί είχες πολλές ώρες να μου μιλήσεις;

Πότε ένιωσες άσχημα για κάτι που έκανες ή για κάτι που δεν έκανες ώστε να είσαι μαζί μου;

Πόσες φορές στενοχωρέθηκες που δε μου είπες όλη την αλήθεια για να μην πονέσω;

Πότε ένιωσες πως σου λείπω;

Πότε ήταν η τελευταία φορά που ταξίδεψες με τη σκέψη σου κοντά μου;



Πότε γύρισες τον κόσμο ανάποδα για να είσαι κοντά μου;




4 σχόλια:

Νικόλας Τσάρας είπε...

μην είναι άπειρες καποιες φορές που είναι τόσα τα δευτερολεπτα .... που ΄χάνονται ... φιλιάαα

Υάδα είπε...

@ Νικόλας Τσάρας

Και είναι άπειρες οι στιγμές και ατελείωτα τα δευτερόλεπτα...
Τελικά χάνονται; Ή απλά μέσα από αυτές τις σιωπές κάνουμε τους απολογισμούς μας;

Καλή σου μέρα... Φιλιά :)

Arthony είπε...

όμορφο και ατμοσφαιρικό, καλημέρα!

Υάδα είπε...

@ art-agnan

Καλώς ήρθες!
Σε ευχαριστώ.