Δευτέρα 7 Σεπτεμβρίου 2009

Φθινοπωρινή νύχτα

Θυμάμαι, πριν από πολλά χρόνια, κάθε Δευτέρα πρωί στο σχολείο - κυρίως στις πρώτες τάξεις του Δημοτικού - γράφαμε έκθεση σχετικά με το πως περάσαμε το Σαββατοκύριακο. Σκέφτομαι και χαμογελάω για το άγχος που είχαμε τότε να μπορέσουμε να περιγράψουμε μέσα σε λίγες γραμμές δύο ημέρες γεμάτες από οικογενειακές και φιλικές στιγμές! Πόσο ωραίες και μοναδικές στιγμές ήταν τότε!

Τα χρόνια πέρασαν, μεγαλώσαμε και γίναμε οι περισσότεροι από εμάς ολοκληρωμένοι άνθρωποι. Κάποιοι δημιούργησαν τη δική τους οικογένεια και είναι ευτυχισμένοι, κάποιοι άλλοι δημιούργησαν τη δική τους οικογένεια αλλά διάφοροι λόγοι τους οδήγησαν στο χωρισμό και κάποιοι άλλοι κυνηγούν ακόμη το δικαίωμά τους στην ευτυχία.

Έπιασα αρκετές φορές τον εαυτό μου να σκέφτεται αυτές τις μέρες. Σκέψεις πολλές και αντιφατικές μεταξύ τους, τόσο πολύ αντιφατικές που προσπάθησα κάποια στιγμή να τις βάλω σε μια σειρά, αλλά μάταια. Τις περισσότερες φορές το μυαλό δεν μπορούμε να το ορίσουμε. Ακολουθεί τη δική του πορεία, πόσω δε μάλλον η καρδιά. Παρακολούθησα λίγο την πορεία των σκέψεών μου. Για να είμαι ειλικρινής ήταν αναμενόμενη η πορεία τους. Όσο κι αν θέλησα να τις χαλιναγωγήσω, αυτές συνέχισαν τη δική τους ανεξέλεγκτη πορεία. Νομίζω πως δίκαια υποστηρίζουν κάποιοι πως η πραγματική ελευθερία που έχει ο άνθρωπος είναι να μπορεί να σκέφτεται. Δε θα μπορούσα να πάω κόντρα σε αυτό...

Κυριακή βράδυ απόψε, μετά από ένα Σαββατοκύριακο που πέρασε και κύλησε σαν μια σταγόνα. Το κρεβάτι μου με απόλαυσε τόσο πολύ, που αν είχε στόμα να μιλήσει θα μου έλεγε σίγουρα πως με βαρέθηκε. Ένιωθα τον εαυτό μου ξεκούραστο, αλλά παρ' όλα αυτά κάτι με κρατούσε εκεί και δε με άφηνε να σηκωθώ. Είδα 3 - 4
ταινίες, προσπάθησα να γράψω λίγα λόγια εδώ στο blog, αλλά ήμουν συνεχώς σε μια διαδικασία γραψίματος - σβησίματος... ε και μετά από κάποιο σημείο τα παράτησα και ξανακοιμήθηκα... Απόψε, πιστεύω πως η βροχή που τόσο λατρεύω θα μου κάνει παρέα... Έχεις δοκιμάσει να μοιραστείς μαζί της τα μυστικά σου; Επειδή το έχω δοκιμάσει, σου το συνιστώ ανεπιφύλακτα. Απόψε, όπως και κάθε φορά, θα είναι μοναδική η συντροφιά της..


Σε λίγες ώρες ξεκινά μια καινούργια εβδομάδα. Κανείς δε ξέρει τί μας επιφυλάσσει, μα σίγουρα όλοι μας θέλουμε να είναι γεμάτη από στιγμές ευτυχίας. Άλλωστε η ευτυχία μέσα εκεί κρύβεται, σε στιγμές που καλούμαστε να ζήσουμε με όλη μας τη ψυχή. Καλό θα είναι να μην αγνοούμε όσα συμβαίνουν στην καθημερινότητά μας. Ακόμα και όταν ένα χαμόγελο σχηματίζεται στα χείλη μας, ακόμα και όταν νιώθουμε μια λάμψη στα μάτια μας, ας την ακολουθήσουμε... κάτι έχει να μας δώσει...

Καλή εβδομάδα να έχουμε όλοι μας!

12 σχόλια:

b|a|s|n\i/a είπε...

μυρίζει τόσο όμορφα έξω. σαν να σχηματίζει ένα χαμόγελο στο μέσα. ζώντας την κάθε στιγμή στην στιγμή.
καλό σου ξημέρωμα! και μία πανέμορφη εβδομάδα!

Ιορδανίδου Όλγα είπε...

Καλή σου εβδομάδα Υάδα.Χωρίς πολλές σκέψεις εύχομαι μα γεμάτη με αισθήσεις..Καλώς σε βρήκα και πάλι.

Marianthi Christofidou είπε...

Καλή Εβδομάδα να 'χουμε κι απ' ότι λένε θα είναι γεμάτη βροχές, ας ελπίσουμε όχι στα μάτια...
πολλά φιλιά και πολύ καλό σου απόγευμα!!! :))

Κωνσταντίνος Κόλιος είπε...

' όποιος ελύθερα συλλογίζεται συλλογίζεται καλά' αυτή είναι φράση που την είπε μεγάλος ποιητής μας αλλά μου διαφεύγει τώρα το όνομά του.

Την παρέα της βροχής την ξέρω, ζω σε μονοκατοικία με στέγη κεραμίδια και την ακούω πάνω τους:)

Καλή βδομάδα:)

Υάδα είπε...

@ b|a|s|n\i/a

είδες πόσο όμορφος είναι ο ουρανός; Συντροφιά μοναδική...

Καλησπέρα :-))

Υάδα είπε...

@ CARPE DIEM

καλώς όρισες και πάλι. Οι αισθήσεις είναι μονίμως σε εγρήγορση. Έτσι δεν οφείλουμε στον εαυτό μας; Όσο για τις σκέψεις, πιστεύω πως έχεις δίκιο. Όσο λιγότερες, τόσο το καλύτερο. Αφήνομαι σε όσα υπάρχουν ‘‘στον αέρα’’

Να είσαι καλά. Καλό σου απόγευμα :-))

Υάδα είπε...

@ Manani Pitsidou

κι αν είναι στα μάτια, να είναι μονάχα από χαρά. Λένε πως τα μάτια αποκτούν διαφορετικό χρώμα. Μάλλον έχουν δίκιο.

Φιλιά πολλά καλή μου. Καλώς επέστρεψες :-)))

Υάδα είπε...

@ Κωνσταντίνε

αυτή η φράση είναι του Ρήγα Φεραίου. Κάτι παραπάνω ήξερε από εμάς. Σοφοί άνθρωποι τότε..
Σου έχω πει πόσο τυχερός είσαι με τη μονοκατοικία; Εμείς μόνο από τα παράθυρα και τα μπαλκόνια την απολαμβάνουμε... Αν όμως πάμε και καμιά βόλτα όταν βρέχει, τότε είναι ό,τι καλύτερο.

Κάτσε να κάνω μια ευχή μήπως και με ακούσει κανείς:

Ακούς καλό μου τζίνι; Θέλω βόλτα στη βροχή ΣΗΜΕΡΑ!!!

ΦΟΥΛΗ είπε...

Ενίοτε αναπολούμε!!!
Αξέχαστες,παιδικές στιγμές ξενοιασιάς...
Το πέρασμα, από την εφηβεία στην υπευθυνότητα,μαζί με το φορτίο της...
Μετά,το χάζεμα,του ποτηριού μας,της ζωής,μισό γεμάτο,η μισό άδειο όπως ο καθένας μας το ερμηνεύει...
Και ακόμα, υπάρχει μεγάλη ανηφόρα μέχρι να φτάσουμε στο σημαιάκι.....
Φιλιά βρόχινα, και αισιόδοξα, Υαδα μου...

Υάδα είπε...

@ ΦΟΥΛΗ

έχει τη γλύκα του αυτό το πέρασμα καλή μου, έτσι δεν είναι; Με τις δυσκολίες τους, αλλά οι δυσκολίες δεν είναι μέσα στη ζωή;
Μετά την εφηβεία, καλούνται τα παιδιά να ανοίξουν τα φτερά τους και να πετάξουν στο δικό τους πλέον ουρανό.

Και μετά, όταν φτιάξουμε πλέον τις δικές μας οικογένειες και γίνουμαι "ελπίζω" υπεύθυνοι, μπορούμε να βλέπουμε το ποτήρι ανάλογα είτε μισογεμάτο είτε μισοάδειο.

Συνήθως το βλέπω μισογεμάτο. Και καλύτερο είναι να το βλέπουμε έτσι...

Στην ανηφόρα είμαστε... με στάσεις πάντα :-))

Καλό σου βράδυ. Σε φιλώ :-))

υγ: Μήπως εντόπισες το τζίνι;;; Θέλω βόλτα στη βροχή!!!

ruth_less είπε...

Όμορφο, δεν είναι το φθινόπωρο Υάδα μου; Όταν αλλάζει η πνοή του ανέμου, η ψυχρούλα που πέφτει τις νύκτες κι αν είμαστε και τυχεροί για καμμιά βροχή... υπέροχη η μυρωδιά της πάνω στο χώμα.

Εδώ ακόμα περιμένω την βροχή... να την βλέπω πίσω από τα ανοικτά τζάμια και να την μυρίζομαι... τέλεια δεν είναι. Εύχομαι να κυλά όμορφα η βδομάδα σου, όπως επιθυμείς. Φιλιά πολλά.

Υάδα είπε...

@ ruth_less

Πανέμορφο το φθινόπωρο καλή μου. Υπάρχει ευτυχώς ακόμα για να μας κάνει να διαχωρίζουμε το χειμώνα από το καλοκαίρι. Να είναι ευκολότερη η μετάβαση. Όπως και στη ζωή μας. Όλα να μπορούν να κυλούν ευκολότερα.

Κι εγώ εύχομαι η εβδομάδα σου να κυλά όπως τη λαχταράς.

Σε φιλώ. Καλό ξημέρωμα :-))