Τρίτη 1 Σεπτεμβρίου 2009

Προτεραιότητες


Τελικά όλα είναι θέμα προτεραιοτήτων σε αυτήν τη ζωή. Από το πιο απλό, μέχρι το πιο σύνθετο. Προτεραιότητα για παράδειγμα κάθε πρωί, είναι να
πλένεις το πρόσωπό σου για να ανοίξουν τα μάτια σου, προτεραιότητα είναι να πας τουαλέτα και να τραβήξεις το καζανάκι, προτεραιότητα είναι να βγάλεις τις παντόφλες σου και να βάλεις παπούτσια πριν βγεις στο δρόμο. Προτεραιότητα είναι να ανοίξεις τα mails σου να δεις αν έχεις κάποιο που θα σε κάνει να χαμογελάσεις το πρωί σαν καλημέρα, πριν πέσεις με τα μούτρα στη δουλειά. Προτεραιότητα είναι να πιεις μια γουλιά καφέ πριν αρχίσεις να απαντάς σε επαγγελματικά τηλέφωνα. Προτεραιότητα είναι να πασχίζεις να εξασφαλίσεις τα προς το ζειν, τόσο για τους ανθρώπους που βρίσκονται δίπλα σου, όσο και για εσένα. Προτεραιότητα είναι να θέλεις να βρίσκεσαι με ανθρώπους που αγαπάς και η ψυχή σου μονάχα ξέρει πόσο πολύ λαχταράει να βρίσκεται μαζί τους.

Όλα καλά μέχρι εδώ, σωστά; Τί γίνεται όμως όταν οι
προτεραιότητες μπερδεύονται μεταξύ τους; Τί γίνεται όταν δύο προτεραιότητες μεταξύ τους διεκδικούν το ίδιο μερίδιο; Και μη μου πεις πως μπορείς ταυτόχρονα να ικανοποιήσεις και τις δύο, γιατί ακόμη το ανθρώπινο είδος δεν έχει κλωνοποιηθεί από όσο γνωρίζω. Μήπως τελικά κάποια από τις δύο έχει μικρότερη αξία από την άλλη και απλά πιστεύεις λανθασμένα το αντίθετο; Μήπως όλα είναι πιο ξεκάθαρα και απλά εσύ τα μπερδεύεις; Διόλου απίθανο. Έτσι κι αλλιώς πόσες και πόσες φορές έχεις προβεί σε λανθασμένες εκτιμήσεις; Άντε τώρα να μπορέσεις να ταξινομήσεις μέσα στο μυαλό σου τη μεγαλύτερη, ή αλλιώς σημαντικότερη προτεραιότητα, τόσο από τις δικές σου που αφορούν εσένα, όσο και από των ανθρώπων γύρω σου που αφορούν και πάλι εσένα.

Έχω μπερδευτεί... το ξέρω καλά. Ίσως είναι το μόνο που στην πραγματικότητα γνωρίζω. Νιώθω όλα γύρω μου να έχουν φουσκώσει σαν ένα μεγάααααααλο μπαλόνι. Αλήθεια, αν πάρω μια καρφίτσα και το τρυπήσω, το μπαμ που θα ακουστεί από το σκάσιμο, θα είναι μεγάλο; Δεν τολμώ να το δοκιμάσω. Πες το δειλία, πες το όπως θέλεις. Δεν μπορώ να το κάνω. Ίσως γιατί τα όριά μου ακόμη καλά κρατούν.

Γενικότερα είμαι άνθρωπος των ορίων. Τα δοκιμάζω και ταυτόχρονα με δοκιμάζουν. Μοιάζει η σχέση που έχω μαζί τους άκρως ερωτική. Ανέκαθεν τα φλέρταρα και με φλέρταραν ταυτοχρόνως. Βέβαια το ποιός έβγαινε στο τέλος νικητής (αν μπορώ να το πω έτσι) είναι μια άλλη υπόθεση. Μήπως τελικά θα έπρεπε να μη δοκιμάζω τόσο τις αντοχές μου; Μήπως τελικά προτιμότερο θα ήταν να αφήνω κάποιο περιθώριο "ανάσας" για τον εαυτό μου; Αλήθεια, γιατί νιώθω σαν όλα να μοιάζουν με ένα κουβάρι που ενώ έχω βρει την αρχή του, κάπου στη μέση έχουν μπερδευτεί όλα; Σαν να έχει γίνει κουβάρι το ίδιο το κουβάρι... Τί λέω Θεέ μου;

Απόψε, κατόπιν συμβουλής "ιατρού" λέω να κλείσω τα φώτα, να ανάψω ένα κερί, να βάλω ένα ποτό (αυτό δεν μου το είπε ο γιατρός) και να αφήσω το μυαλό να ταξιδέψει. Ίσως κάπου εκεί, σε εκείνο το ταξίδι καταλάβω τις προτεραιότητες... τις δικές μου και των ανθρώπων γύρω μου.


Παραπονιέμαι ε; Κι εσύ, εσύ, εσύ κι εσύ κάθεσαι ακόμα και διαβάζεις όσα γράφω; Ήρωας είσαι...


υγ: Προτεραιότητα γι απόψε, πριν έρθει το βράδυ,
είναι να πετάξω το παγωτό από την κατάψυξη.
Δε θα είναι καλή παρέα...

14 σχόλια:

b|a|s|n\i/a είπε...

μα τις κατάλαβες ήδη. βάζοντας ένα ποτό. ;) γιατί πάντα όποιες και να 'ναι, όσες και να 'ναι βρίσκουμε τον δρόμο και τον τρόπο να τις εκπληρώσουμε. καλό μήνα!!

ruth_less είπε...

Μ΄αρέσουν τα δύσκολα που μας βάζεις... :) Μεγάλο κεφάλαιο κι αυτό. Με "καθαρό" κεφάλι -και δεν εννοώ απ΄το ποτό- μια χαρά τις ξέρουμε τις προτεραιότητες. Όταν μπλεχτούν τα συναισθήματα όμως, κουβάρι αδυάλυτο γίνονται όλα.

Και το θέμα των ορίων, ειδικότης μου! Τα έχω ξεπεράσει άπειρες φορές... Διαφορετικά δεν μπορώ να λειτουργήσω με καθαρή συνείδηση. Λύσεις δεν έχω καλή μου να σου δώσω. Ίσως να μην πετούσες το παγωτό και να καθόσουν με ένα κουταλάκι να το... αποτελειώσεις;; Φοβερός εξαναγκασμός, τον οποίο αρκετές φορές ακολουθώ πιστά :)

Ε, όχι και ηρωίδα... φίλη απλά :):)

Καλό και "νηφάλιο" βράδυ νάχεις Υάδα μου.

ΦΟΥΛΗ είπε...

Προτεραιότητά σου; να είσαι και να περνάς εσύ καλά!!
Βάλε τώρα τη μουσικούλα,άναψε το κεράκι, πάρε και ένα ποτάκι και κάτσε να χαλαρώσεις,χωρίς πολλές σκέψεις...
Εύχομαι να πιάσει!!

Unknown είπε...

Προτεραιοτητα ειναι ο,τι μας ενθουσιαζει..μας ευχαριστει..μας ανανεωνει..
καλησπερααα!!!

Υάδα είπε...

@ b|a|s|n\i/a

Τελικά χθες δεν έβαλα ποτό… και τα παγάκια έμειναν στην κατάψυξη. Αλλά απόψε, ένα ποτήρι χαμηλό, λίγη βότκα και παγάκια να λιώνουν μαζί με το ποτό, θα είναι η προτεραιότητά μου. Και μάλλον αυτή θα είναι και η επιθυμία μου σήμερα. Και συντροφιά θα έχω ένα κερί..Τουλάχιστον θα είναι καλή παρέα για απόψε. Έτσι δεν είναι;

Υάδα είπε...

@ ruth_less μου,

Απόψε λέω να προσπαθήσω να αφήσω τα συναισθήματα απέξω… Λέω να μην τα μπλέξω στις σκέψεις μου. Ίσως έτσι καταφέρω να δω καθαρά τις προτεραιότητες της ζωής μου.
Πάντως το παγωτό χθες το άφησα στην κατάψυξη. Δεν κατέφυγα σε αυτήν τη «λύση» απελπισίας.
Μωρέ ηρωίδα… άκου που σου λέω. Εδώ εγώ η ίδια βλέπω όσα μου βγαίνουν και γράφω τις τελευταίες μέρες και με μαλώνω…

Φιλιά πολλά καλή μου…

υ.γ: Η ευχή σου για καλό και νηφάλιο βράδυ, έχει ισχύ και για απόψε;;;

Υάδα είπε...

@ ΦΟΥΛΗ μου,

Το προσπαθώ, αλήθεια το προσπαθώ. Αλλά δεν μπορώ να παραβλέψω και τους γύρω μου. Και ξέρεις, καλώς ή κακώς ανήκω σε εκείνους τους ανθρώπους που βάζουν πάνω από όλα πρώτα τους γύρω μου και μετά εμένα. Ξέρω πως δεν είναι καλό για εμένα την ίδια, αλλά αυτή είναι η αλήθεια. Κι αυτό βέβαια έχει σαν αποτέλεσμα να παραμερίζω τις δικές μου προτεραιότητες.
Και η δική σου ευχή ελπίζω να έχει ισχύ και γι απόψε ε; Βλέπεις χθες προτίμησα να κλείσω τα μάτια και να χαθώ στην αγκαλιά του Μορφέα…

Υάδα είπε...

@ σιωπηλέ,

Προτεραιότητες είναι όσα περιγράφεις ή επιθυμίες; Γιατί εγώ για επιθυμίες τις νιώθω… Άντε μετά να προσπαθήσεις να βάλεις προτεραιότητες σε αυτές… Και πες πως τις έβαλες, ποια να πρωτοδιαλλέξεις;
Κουβάρι έγιναν όλα… τα πάντα…
Θα βρεθεί άραγε η άκρη;

Unknown είπε...

ακρη;;;;
προτεραιοτητα κι επιθυμια...δε διαφερουν και πολυ....
κι αυτο γιατι...μονον αν δινεις προτεραιοτητα στις επιθυμιες ....
βλεπεις το φως και το χαμογελο..της ψυχης σου...
οποιος κολλησε σε πρεπει εχει χασει....

και στην ακρη περιμενει τι;;;
οτι επιλεξουμε...
εγω το μονο που θελω ειναι να το ζησωωωωωωωωωωω τωρα πια....
και συ ξερεις γιατι!!!

φιλακια οχι κατοπιν προτεραιοτητας...μα κατοπιν επιθυμιας!!!

Υάδα είπε...

@ σιωπηλέ

Ξέρω καλέ μου σιωπηλέ... Και θα έχεις δίπλα σου όλες τις επιθυμίες σου με προτεραιότητες όσες εσύ ο ίδιος βάζεις. Άλλωστε ξέρεις καλά πως τα εμπόδια στη ζωή μας είναι για να τα υπερνικούμε. Και όταν κάτι θέλουμε με όλη μας τη ψυχή, το καταφέρνουμε.
Μη σταματήσεις να κυνηγάς τις επιθυμίες σου.. ό,τι κι αν γίνει και όσο δύσκολες κι αν φαίνονται

Καλή σου μέρα :-)

Κωνσταντίνος Κόλιος είπε...

χαχα, να χαρώ τον γιατρό:) Αλμπάνης θα είναι:)

Ξέρεις κάτι...δε γεννιόμαστε με την γνώση χειρισμού του εαυτού μας, είναι κάτι που πρέπει να το μάθουμε ώστε να κατανοούμε τι μας συμβαίνει και πως να το αντιμετωπίζουμε κάθε φορά. Κι αφού ο Λουμίδης είναι ειδικός στους καφέδες πρέπει και εμείς να στραφούμε στους ειδικούς της ψυχής και όχι να μαζεύουμε σκόρπια γνώση απ' τα καφενεία. Υπάρχουν βιβλία έγκυρων και κορυφαίων επιστημόνων που μπορούν να μας δώσουν ακέραια και ατόφια γνώση που θα χτίσει μέσα μας ισχυρό υπόβαθρο.

Καλό μεσημέρι:)

Valisia είπε...

Και που να'ρχίσει να βρέχει...
Γιατί τόση μελαγχολία;Για να επανέλθετε στην τάξη!What about those bloody amazing nights in Mykonos?
Ξεκουραστείτε με αυτή την σκέψη,ναι;Άντε κι εγώ θα σας φτιάξω ένα mojito...

Υάδα είπε...

@ Κωνσταντίνε...

μια χαρά ήταν ο γιατρός.. :-)))

Όλοι μας δε λειτουργούμε με κάποιο manual. Μαθαίνουμε από τα λάθη και τα σωστά μας και πορευόμαστε. Θα ξανακάνουμε τα ίδια ή παρόμοια λάθη και θα ξανακάνουμε και άλλα σωστά. Άλλωστε η ζωή είναι γεμάτη εκπλήξεις.

Καλό σου βράδυ :-)

Υάδα είπε...

@ Valisia,

my dear

α μπα... η μελαγχολία δεν είναι μόνιμη. Υπάρχουν στιγμές μόνο. Όπως σε όλα τα συναισθήματα.

Those bloody nights belong to the past. Τί μου θύμησες τώρα.. και από αύριο θα αρχίσουν οι βροχές και το φθινόπωρο.. που τόσο αγαπάω.

Να σας πω; Προτιμώ caipirinha... φτιάχνετε;