Παρασκευή 3 Ιουνίου 2016

Κάτι δικά μου...

Τη ζωή λένε, είναι καλύτερο να την αφήσεις να τσουλήσει από μόνη της. Να μην κάνεις βεβιασμένες κινήσεις. Να μπορείς να ταξιδεύεις μαζί της. Έτσι κάνω τους τελευταίους μήνες. Κάποια όνειρα μου εκπληρώνονται, κάποια άλλα αναμένουν την υλοποίησή τους και κάποια μόλις γεννιούνται και ξεκινούν το ταξίδι προς την πραγματοποίησή τους. 

Είναι αλλιώτικο το φετινό καλοκαίρι. Κάποτε το φανταζόμουν. Όχι ακριβώς έτσι, μα εδώ που βρίσκομαι. Λείπουν ακόμη κάποια συστατικά για να το κάνουν μοναδικό. Αλλά θα έρθουν κι αυτά στην ώρα τους. Έτσι δεν είναι; Όλα έρχονται την κατάλληλη στιγμή και όλα γίνονται για κάποιο λόγο. 



Έχω αρχίσει και δημιουργώ τις συνθήκες ώστε να είμαι πιο ήρεμη και το χαμόγελό μου έρχεται δειλά δειλά και πάλι στα χείλη μου. Είναι ωραίο να εισπράττεις αγάπη μα είναι ακόμη πιο σημαντικό να δίνεις αγάπη σε εκείνους τους ανθρώπους που το αξίζουν. Νιώθω πολύ ευτυχισμένη που μπορώ να ξεχωρίσω τους ανθρώπους που είναι κοντά μου κι ας βρίσκονται τόσο μα τόσο μακριά. Είναι ωραίο να νιώθεις πως έστω και μακριά υπάρχουν ψυχές που σε σκέφτονται, σε αγαπούν και αγωνιούν για εσένα. 

Ναι, χαμογελάω και πάλι κι ας βρίσκομαι μακριά από πολλές συνήθειες και αρκετούς ανθρώπους. Και νομίζω πως η ψυχή μου αργά αλλά σταθερά γαληνεύει. Μπορεί να βοηθάει η φλόγα από το αναμμένο κερί που καίει δίπλα μου, μπορεί και η μουσική που με γαληνεύει, που με κάνει να ονειρεύομαι και πάλι. 



Μη σταματήσετε ποτέ να ελπίζετε. Ακόμα κι το ακατόρθωτο, μπορεί να γίνει πραγματικότητα!


9 σχόλια:

Alexis είπε...

Πόσο πολύ σε νιώθω..

Υάδα είπε...

@ Alexis

Να είσαι καλά! Σε ευχαριστώ πολύ που πέρασες απο εδώ!

γη είπε...

Ονοιρεθβομαι την μερα που θα ερθει αφτος που αγαπαω..

γη είπε...

Ονοιρεθβομαι την μερα που θα ερθει αφτος που αγαπαω..

Overthinking είπε...

Ευχομαι να περνας καλα εκει που είσαι μικρή μου! Φιλια και αγκαλιες!

Ανώνυμος είπε...

Καλημέρα από την Δράμα. Γράφεις υπέροχα. Να είσαι καλά που ξαναγύρισες. Πολλές φορές ταυτίζομαι μαζί σου. Κάποιες σκέψεις σου είναι και δικές μου. Κάποια συναισθήματά σου νομίζω ότι τα έχω νιώσει πολλές φορές. Συνέχισε να γράφεις.Είχα καιρό να μπω στο blog γιατί νόμιζα ότι τα είχα διαβάσει όλα. Σ'ευχαριστώ που μοιράζεσαι μαζί μας.

Αμάλθεια είπε...

Πράγματι είναι όμορφο να ξέρεις πως σε αγαπούν, να ξέρεις πως δεν είσαι μόνος.
Καλή χρονιά. Ελπίζω να δούμε νέες σκέψεις να μοιράζονται. Πάει καιρός απ'τον Ιούνιο

Μαύρος Γάτος είπε...

Καλησπέρα κι από μένα! ΄΄Ομορφη η βόλτα σου

Ανώνυμος είπε...

Καλό καλοκαίρι, εύχομαι. Πλέον, είναι σπάνιες, οι φραστικές, ειλικρινείς, εξωτερικεύσεις, που εκδηλώνουν, εσωτερική ηρεμία, και προσωπική αλήθεια. Ετούτο παρατήρησα καθαρά, στα γραφόμενα σας και σας εύχομαι, κάθε ευτυχία. Η αγάπη ανθρώπου προς άνθρωπο είναι σημαντική, ιδίως αν στηρίζεται σε ανιδιοτελή και αγνή, σκέψη. Η αγνή σκέψη είναι κάτι που ως επι τω πλείστον, λείπει από την κοινωνία, αφού οι άνθρωποι μιλάνε γρήγορα, χωρίς να λογαριάζουν αν τα λεγόμενα τους, πληγώνουν. Ιδιαίτερα ανάμεσα σε μέλη της ίδιας οικογένειας. Το χαμόγελο είναι επίσης, κάτι που λείπει, επειδή ο άνθρωπος υπολογίζεται, ως αξία να υπάρχω, τις περισσότερες φορές, μόνο όταν διεκπαιρεώνει χωρίς βοήθεια, τις υποχρεώσεις σε έξοδα. Τέλος, είναι άποψη μου, πως ο άνθρωπος χρειάζεται να διαθέτει αυστηρότητα προς τον εαυτό του και τους γύρω, έστω και αν μένει, κανείς, μακριά από μια κοινωνική ζωή, που αρκετές φορές, στηρίζεται στην ανοχή της προσωπικότητας των άλλων. Απλά για να μην είναι κάποιος δακτυλοδυκτούμενος, επειδή είναι μόνος - ή μόνη, για τις γυναίκες. Αυτές είναι οι σκέψεις μου. Καλή συνέχεια. Με σεβασμό, Γεράσιμος Μηνάς.