Κάποιες φορές όπως αυτή, αναρωτιέμαι ποιό είναι αυτό το μαγικό συστατικό (γιατί περί μαγικού συστατικού πρόκειται αφού είναι τόσο δύσκολο να βρεθεί ) που χρειάζονται κάποιοι άνθρωποι να κρατήσουν και να αποφασίσουν πως τους γεμίζει με ευτυχία. Ζούμε στιγμές, λεπτά και ώρες με ανθρώπους που μας κάνουν να γελάμε, να νιώθουμε πληρότητα, ευτυχία, ασφάλεια, προσμονή, μας κάνουν να θέλουμε να ρουφήξουμε κάθε μικρή ή μεγάλη στιγμή από εκείνες που είμαστε μαζί τους, στιγμές που μας κάνουν να ζούμε και να ονειρευόμαστε για ένα αύριο με περισσότερα χρώματα. Κι όμως, πώς γίνεται να μη θέλουμε να κρατήσουμε στη ζωή μας αυτά που όπως υποστηρίζουμε και με λόγια και με πράξεις εκτιμάμε; Και τελικά, πόσο δύσκολη είναι η αποκλειστικότητα στις ζωές των ανθρώπων;
Κάποιες φορές όπως αυτή αντιλαμβάνομαι ότι οι άνθρωποι προσπερνάμε την ευτυχία και κάποιες φορές την κλωτσάμε με τόσο απλό και φυσικό τρόπο, σαν να είναι κάτι που μπορούμε να το βρούμε οπουδήποτε. Σε εκείνο ακριβώς το σημείο, χάνουμε τη βασική αξία της ζωής....
Ξέρω πως όσα έγραψα ίσως είναι δυσκολονόητα, μα κάποιοι που θα τα διαβάσουν, ίσως να καταλάβουν πως προσπαθώ να κάνω ένα βήμα μπροστά, βάζοντας την Υάδα ανάμεσα σε καινούργιους ανθρώπους και εικόνες, όπως αυτήν κάτω από τη βροχή, όπως την έζησα χθες το βράδυ δίπλα στη θάλασσα...
Καλή εβδομάδα να έχουμε
8 σχόλια:
Πολλά τα ερωτήματα Υάδα μου... μια-δυό σκέψεις να μοιραστώ μόνο:
Τυχεροί όσοι άνθρωποι μπορούν να εκτιμήσουν τις όμορφες στιγμές της ζωής και να μην τις θεωρούν δεδομένο... Πολλοί άνθρωποι πεθαίνουν χωρίς να έχουν ζήσει την αγάπη και το μοίρασμα. Κάποιοι άλλοι όταν τις ζουν, δεν ξέρουν πως να τις κρατήσουν... παραπέουν δεξιά κι αριστέρα, μπρος και πίσω χάνοντας έτσι το παρόν και κάνοντας το μέλλον μακρύτερο.
Χαίρομαι για όσα απολαμβάνεις, προχωρώντας... υπέροχη η ψεσινή εικονα! Να προχωράς γλυκειά μου και να κρατάς με ευγνωμοσύνη ότι όμορφο σου προσφέρεται. Θάρθουν πολλά άλλα και κάποια στιγμή εύχομαι να γίνουν η καθημερινότητά σου. Καλό σου βράδυ!
@ ruth_less
Το χειρότερο καλή μου είναι αυτό που ανέφερες, για εκείνους τους ανθρώπους που δεν ξέρουν πώς να κρατήσουν αυτές τις στιγμές ευτυχίας. Πολλές φορές ζούμε με έναν άνθρωπο όμορφες στιγμές, μα για διάφορους λόγους δεν μπορούν αυτές οι στιγμές να έχουν συνέχεια. Δε ξέρω τί μπορεί να φταίει. Και επίσης δε ξέρω αν ισχύει και ο νόμος που λέει ότι για μια κατάσταση πάντα φταίνε και οι δύο.
Τί γίνεται όμως όταν το παρόν είναι τόσο όμορφο αλλά το μέλλον είναι τόσο μακρινό και πολλές φορές αδύνατο να συμβεί;
Κρατάω σαν φυλαχτό την ευχή σου γιατί ξέρω ότι θέλεις να με νιώσεις ευτυχισμένη.
Σε φιλώ. Καλό σου βράδυ :-)
H EYTYXIA ΞΕΡΕΙΣ ΤΙ ΕΙΝΑΙ;;
ΕΙΝΑΙ ΣΤΙΓΜΕΣ,ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΑ ΠΟΥ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΣΕ ΚΑΝΟΥΝ ΝΑ ΚΛΑΨΕΙΣ ΝΑ ΓΕΛΑΣΕΙΣ ΝΑ ΜΥΡΙΣΕΙΣ ΚΑΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΣΟΥ ΘΥΜΙΣΕΙ ΚΑΤΙ...ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΕΥΤΥΧΙΑ,ΚΑΙ Η ΕΥΤΥΧΙΑ ΔΕΝ ΔΙΑΡΚΕΙ ΠΟΛΥ ΚΙ ΟΥΤΕ ΤΗΝ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ..ΜΟΝΑΧΑ Ο ΠΟΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟ ΚΑΙ ΕΝΤΟΝΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ!!!ΑΡΑ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΟΜΟΡΦΟ ΠΕΡΝΕΙ ΓΡΗΓΟΡΑ!!!!
γενικά, κάθε στιγμή που ανησυχείς για το μέλλον ή σκέφτεσαι το παρελθόν χάνεις ΤΗ ΖΩΗ. κάθε λεπτό που ζεις έχει την προοπτική να σε κάνει ευτυχισμένο αρκεί να είσαι ΕΚΕΙ και να το ΝΙΩΘΕΙΣ. να το ΖΕΙΣ.
σε έπιασα?και γω αυτά αναρωτιόμουν το προηγούμενο ΣΚ! :Ρ ήταν πραγματικά ένα υπέροχο σαββατοκύριακο.
όπως υπέροχη είναι η φωτογραφία που έκανες post!
:)
θα ξαναπεράσω από το blog σου, φιλιά!
Α εχεις ερωτευτεί εσύ.. Για να θες να κρατήσεις για πάντα την στιγμή που ενιωσες μαγεμένη..Αλλά τελικά αυτό είμαστε..Κομματάκια μικρών στιγμών..:))))
pisteva panta pws h omorfoterh broxh einai ekeines oi stagones pou o aeras eferne apo thn xaramada ths mpalkonoportas ekeines tis stigmes tis gemates erwta, anases, laxtara..
isws kai na to pistevw akomh..
isws na apofevgw thn broxh..
opws kai na exei..
ftaine den ftaine kai oi dyo gia kathe katastrofh, sigoura exoun prospathisei kai oi dyo gia ekeines tis apolytes kai monadikes stigmes evtyxias..
to oti kathe parwn tromazei, oso ki an theloume na pistevoume to antitheto, pali den einai dikaiologia..
arage, xreiazomaste dikaiologies?
Μα που είσαι καλή μου;
Πολύ μεγάλη η απουσία σου και έντονη. . .
Ελπίζω να είσαι καλά.
Ρουθ
Yada - Yada είσ' εδώ;!
Διαπίστωσα, αρκετά αργά, ότι λείπεις υπερβολικά πολύ και υπερβολικά απότομα από το blog σου πράγμα που με κάνει να ανησυχώ εντόνως πια.
Τί συμβαίνει;;;
Αν είσαι καλά βέβαια, δεν τρέχει τίποτα. Καλά να κάνεις ό,τι κάνεις. Απλά, να, έχω μπει λίγο στη πρίζα με την απουσία σου.
Είσαι καλά;;;
Δημοσίευση σχολίου