Taking the decision...

Από μέρες έψαχνε να βρει ένα εισιτήριο. Δύσκολη περίοδος αυτή για ένα τόσο μεγάλο ταξίδι. Μετά από αρκετό ψάξιμο και άπειρα τηλεφωνήματα, κατάφερε να βρει αυτό που ήθελε:

- Ημερομηνία επιστροφής;

- Χμμμ... όχι, σας ευχαριστώ.. δε γνωρίζω ακόμη. 

- Άρα σας κλείνω μόνο το εισιτήριο για να πάτε.

- Ναι, για να πάω μόνο... 

Κλείνοντας το τηλέφωνο, δεν ήξερε αν έκανε σωστά που δεν έβγαλε εισιτήριο επιστροφής. Κι αν δεν είναι όλα όπως τα είχε σκεφτεί στο μυαλό της; Αν χρειαστεί να επιστρέψει άμεσα; Ερωτήσεις την βασάνισαν για λίγο, αλλά γρήγορα τις απομάκρυνε από το μυαλό της. Είχε εμπιστοσύνη στο ένστικτό της. Όπως πάντα. 

Την επόμενη ημέρα το εισιτήριο ήρθε στα χέρια της. Η βαλίτσα έτοιμη σαν από καιρό πριν, την περιμένει να ταξιδέψει μαζί της και να δώσει μορφή στις εικόνες του μυαλού της που την έχουν κατακλύσει εδώ και πολλούς μήνες. 

Κάνει ένα απολαυστικό μπάνιο, ακριβώς όπως της αρέσει, με θερμοκρασία νερού μέτρια πάντα και μόλις τελειώνει, απλώνει στο γυμνό της κορμί την αγαπημένη της κρέμα με μυρωδιά καρύδα. Γυμνή όπως είναι, στεγνώνει τα μαλλιά της. Πάντα της άρεσε η αίσθηση της ανατριχίλας καθώς η σταγόνα κυλάει πάνω στο γυμνό της κορμί χωρίς να ξέρει πού θα σταματήσει. 

Πηγαίνει προς το δωμάτιό της και αρχίζει να ντύνεται με γρήγορες κινήσεις, καθώς βλέπει πως η ώρα που θα έρθει το ταξί να την παραλάβει για να την πάει στο αεροδρόμιο πλησιάζει. Κοιτάζεται στον καθρέφτη και τοποθετεί στα μάτια της την καφεκόκκινη σκιά, εκείνη που της αναδεικνύει όσο καμία άλλη τα γκριζοπράσινα μάτια της, βάζει και λίγο μαύρο μολύβι και μάσκαρα και αφού τελειώνει και με το υπόλοιπο μακιγιάζ, απλώνει λίγο κραγιόν στα χείλη της. Χαμογελάει στον καθρέφτη με το αποτέλεσμα. 

Το ταξί μόλις την ειδοποίησε να κατέβει. Κλείνει τη βαλίτσα της βάζοντας μέσα και τα τελευταία πράγματα. Φοράει το παλτό της - το κρύο που θα συναντήσει στον προορισμό της θα είναι υπερβολικό - και πριν φτάσει στην έξοδο του σπιτιού φοράει στο λαιμό και στους καρπούς των χεριών της την αγαπημένη της κολόνια. Αναπνέει βαθιά από ευχαρίστηση με τη μυρωδιά που κατέκλυσε το σώμα της και τον χώρο και κλείνει πίσω της την πόρτα του σπιτιού, ρίχνοντας μια τελευταία ματιά ... 

υ.γ: Η συνέχεια της ιστορίας μπορεί να ακολουθήσει σε επόμενες αναρτήσεις. Η πρωταγωνίστρια είναι είτε πραγματικό πρόσωπο, είτε πρόσωπο φανταστικό. Η φαντασίωση και το ταξίδι όμως είναι άκρως αληθινά.